فتنه‌ها بايد به قرآن رجوع كنند. اين روايات، هيچ قيدى ندارند و مسلمانان را به صورت عام و مطلق، مأمور به رجوع به قرآن مى‌كنند، مانند روايت پيامبر صلى الله عليه و آله كه مى‌فرمايد:

إذَا التَبَسَت عَلَيكُمُ الفِتَنُ كَقِطَعِ اللَّيلِ المُظلِمِ فَعَلَيكُم بِالقُرآنِ.

هر گاه فتنه‌ها همچون پاره‌هاى شب تار، شما را فرا گرفت، به قرآن روى آوريد.[1]

همچنين:

القُرآنُ هُدىً مِنَ الضَّلالَةِ، وتِبيانٌ مِنَ العَمى‌، وَ ... وما عَدَلَ أحَدٌ عَنِ القُرآنِ إلّاإلَى النّارِ.[2]

قرآن، راه‌نمايى‌اى است در گم‌راهى، و بينايى‌اى در كورى، و ... هيچ كس از قرآن منحرف نمى‌شود، مگر آن كه به سوى دوزخ، ره‌سپار مى‌گردد.

اين گونه روايات را مى‌توان از دلايل روايىِ تحريف‌ناپذيرى قرآن دانست؛ زيرا اگر امكان تحريف قرآن فراهم باشد و قرآن، خود، دستخوش فتنه گردد، نمى‌توان آن را به طور مطلق و بدون قيد، پناهگاه مسلمانان در تمام فتنه‌ها دانست.

سه. حديث ثقلين:

اين حديث، در ردّ ادعاى تحريف قرآن، بسيار كارآمد است. با اين حديث، در سه جهت، استدلال مى‌شود: نخست، اين كه در روايات معتبر و متعدّدى از اين حديث آمده است:

«إنّى مُخلِّفٌ فيكُمُ الثَّقلَينِ: كتابَ اللَّه و عِترَتى ...».

[3] تعبير «مُخَلِّفٌ فيكُم» دلالت بر اين معنا دارد كه پيامبر صلى الله عليه و آله از ميان مردم مى‌رود، ولى دو چيز

[1]. ر. ك: ص 393 ح 209.

[2]. ر. ك: ص 394 ح 213.

[3]. يعنى:« من به جا گذارنده دو چيز گران‌قدر در ميان شما هستم: كتاب خدا و عترتم ...»( ر. ك: دانش‌نامه‌قرآن و حديث: ج 9 ص 418). از حديث ثقلين، روايت‌هاى متعدّدى با همين تعبير( مخلّف فيكم) رسيده است( ر. ك: حديث الثقلين، عسكرى: ص 15- 27 و 77 و 102؛ من فقه العترة الطاهرة: ج 1 ص 15- 19). در باره حديث ثقلين و روايات مختلف آن، ر. ك: دانش‌نامه قرآن و حديث: ج 9 ص 418- 473( مدخل« اهل بيت»/ همتايى با قرآن)؛ نفحات الأزهار: ج 1؛ جامع أحاديث الشيعة: ج 1 ص 19- 49؛ حديث الثقلين، وشنوى.