به سوگوارى، آنها را به صورت جُنگ سامان داد. المنتخب تاريخ نگارى علمى زندگى يا قيام امام حسين عليه السلام نيست، اكثر مطالب كتاب بدون ذكر مأخذ و احاديث آن به صورت مرسل آمده و غث و سمين در آن به هم درآميخته است. واز اين روآن را متناسب با هدف و شيوه مؤلف، المجالس الطريحيه و يا المجالس الفخريه نيز ناميده‌اند.

ضعف ديگر كتاب، اختلافات موجود در نسخه‌هاى متفاوت آن است كه مى‌تواند نشانگر تصرّفات بعدى در آن باشد.[1]

محدّث نورى منتخب طريحى را مشتمل بر مطالب موهون و غير موهون مى‌داند[2] و ميرزا محمد ارباب قمى، مسامحات فراوان در آن را گوشزد كرده و روايات مختص آن را معتبر ندانسته است.[3] برخى مطالب ضعيف كتاب قابل ترديد و ردّ هستند كه خوانندگان را به صفحات ذيل ارجاع مى‌دهيم.[4]

5. محرق القلوب‌

محرق القلوب، نوشته ملا مهدى نراقى (م 1209 ق) است. او با اقتباس از روضة الشهداء، به عرضه مطالبى دست يازيد كه به گونه‌اى شورانگيز، عواطف و احساسات مردم را به سوى واقعه كربلا سوق دهد، اما چون مأخذ نراقى، روضة الشهداء، كتابى ضعيف و مخلوط از مطالب درست و نادرست بود، نوشته او نيز بر اخبار ضعيف‌

[1]. ر. ك: سخن شيخ آقا بزرگ تهرانى در الذريعة: ج 22 ص 420.

[2]. لؤلؤ و مرجان: ص 287.

[3]. اربعين حسينيه: ص 64.

[4]. مانند كشته شدن بيش از ده هزار سوار كار در عاشورا( ص 450) و مخلوط كردن سه جريان شهادت حضرت عباس و آب آوردن براى طفل ابا عبد اللَّه و شهادت حضرت على اكبر( ص 43) و ....