99. الغارات- در گزارش كناره‌گيرى خرّيت بن راشد، يكى از خوارج از امير مؤمنان-: عبد اللَّه بن قعين گويد: ... نزد امير مؤمنان آمدم و آنچه درباره خرّيت شنيده بودم و آنچه به پسرعمويش گفته بودم و آنچه را وى پاسخ داده بود، به على گزارش دادم.

فرمود: «او را رها كن. اگر حق را پذيرفت و بازگشت، او را بدين امر بشناسيم و از او بپذيريم، و اگر سر باز زد، او را بخواهيم».

گفتم: اى امير مؤمنان! چرا الان او را نمى‌گيرى تا از او وثيقه بستانى [و از شرّ او اطمينان حاصل كنى‌]؟

فرمود: «اگر با هر كسى كه او را متّهم مى‌كنيم، چنين رفتار كنيم، بايد زندان‌ها را از آنان پُر سازيم و معتقد نيستم كه حمله به مردم و زندان كردن و كيفر دادن آنها روا باشد، مگر آن‌كه مخالفت با ما را آشكار سازند.

ر. ك: ج 6 ص 509 (شورش خرّيت بن راشد).

3/ 9: پرهيزاندن از شكنجه‌

100. امام على عليه السلام: آن‌كه به شخصى از روى ستم تازيانه زند،