مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاحٍ بَيْنَ النَّاسِ»[1] وقالَ: «وَ لا تُؤْتُوا السُّفَهاءَ أَمْوالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِياماً»[2] وقالَ: «لا تَسْئَلُوا عَنْ أَشْياءَ إِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ»[3].[4]

«هر گاه در باره چيزى براى شما سخن گفتم، از كتاب خدا از من بپرسيد [كه در كجاى قرآن، چنين آمده است‌]».

سپس در قسمتى از سخنانش فرمود: «پيامبر خدا صلى الله عليه و آله از قيل و قال و تباه كردن اموال و زياد پرسش كردن، نهى فرمود».

به ايشان گفته شد: اى پسر پيامبر خدا! اين مطلب، در كجاى كتاب خدا آمده است؟

فرمود: «خداوند عز و جل مى‌فرمايد: «در بسيارى از رازگويى‌هاى ايشان، خيرى نيست، مگر كسى كه [بدين وسيله‌] به صدقه يا كار پسنديده يا سازشى ميان مردم، فرمان دهد»، و فرموده است: «و اموال خود را- كه خداوند، آن را وسيله قوام [زندگى‌] شما قرار داده- به سفيهان مدهيد»، و فرموده است:

«از چيزهايى كه اگر براى شما آشكار گردد، شما را اندوهناك مى‌كند، مپرسيد»».

افزون بر ساير رواياتى كه مضمون اين روايت را تأييد و تقويت‌

[1]. نساء: آيه 114.

[2]. نساء: آيه 5.

[3]. مائده: آيه 101.

[4]. ر. ك: الكافى: ج 1 ص 60 ح 5.