آيه توارث مؤمنان از يكديگر،[1] و آيه امتاع.[2] گفتنى است كه نسخ در اين روايات، اعم از نسخ اصطلاحى است.

19. مبارزه با تفاسير نادرست‌

بخشى از روايات تفسيرى، خطاى برخى از مفسّران صدر اسلام را در تفسير شمارى از آيات بيان مى‌كنند و بدين سان، از تحريف معنوى قرآن پيشگيرى مى‌نمايند، مانند روايتى كه آيات موهم عدم عصمت انبياى الهى را- كه موجب تفسير نادرست شمارى از مفسّران شده است- تفسير مى‌نمايد.

20. تفسير قرآن بدون اشاره به آيه‌اى خاص‌

نكته بسيار مهم و شايان تأمّل در شناخت روايات تفسيرى، اين است كه آنچه تاكنون بدان اشاره شد، تنها عناوين بخشى از ره‌نمودهاى پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام در تبيين و تفسير قرآن كريم است؛ ليكن بخش اعظم روايات تفسيرى، رواياتى هستند كه بدون اشاره به آيات قرآن، آنها را تفسير نموده‌اند؛ زيرا بر پايه روايتى از امام باقر عليه السلام، بسيارى از سخنان اهل بيت عليهم السلام كه به ظاهر تفسيرى نيستند، ريشه قرآنى دارند، سخن امام، اين گونه است:

إذا حَدَّثتُكُم بِشَى‌ءٍ فَاسأَلونى مِن كِتابِ اللَّهِ، ثُمَّ قالَ فى بَعضِ حَديثِهِ: إنَّ رَسولَ اللَّهِ صلى الله عليه و آله نَهى‌ عَنِ القيلِ وَالقالِ وفَسادِ المالِ وكَثرَةِ السُّؤالِ، فَقيلَ لَهُ: يَابنَ رَسولِ اللَّهِ أينَ هذا مِن كِتابِ اللَّهِ؟ قالَ: إنَّ اللَّهَ عز و جل يَقولُ:

«لا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ

[1]. انفال: آيه 72.

[2]. بقره: آيه 240.