مقدّمه‌

شيوه‌هاى آموزش و تربيت صحيح و چگونگى رفتار با فرزندان، همواره يكى از مسائل مورد توجّه والدين دلسوز و متعهّد و معلّمان و مربّيان مسئول بوده است. اين مسئله، هميشه مهم تلقّى مى‌شده است، چه در دوره‌هايى كه تربيت، امرى ساده بوده و چه در دوره‌هايى كه پيچيده و دشوار دانسته مى‌شده است. البته طبيعى است كه در دوره‌هايى كه به مانند امروز، تربيت، (بويژه تربيت جنسى كودكان و نوجوانان)، نياز به اعمال ظرافت‌ها و شيوه‌هاى كاربردى ويژه دارد و والدين، از عهده آن برنمى‌آيند، احساس نياز به آموزش آن شيوه‌ها بيشتر است. تبيين و توضيح و آموزش شيوه‌هاى صحيح تربيت جنسى و چگونگى برخورد با فرزند در متون حديثى، پاسخى به آن نيازهاست.

امروزه باتوجّه به زمينه‌هاى وسيع انحراف (بويژه انحراف جنسى) از طريق عواملى مانند: تلويزيون، سينما، اينترنت و ماهواره و شدّت تأثيرپذيرى كودكان، نوجوانان و جوانان از اين عوامل، ضرورت توجّه به شيوه‌هاى كاربردى تربيت صحيح و عوامل پيشگيرى از انحراف، بيشتر شده است. در اين فضا، مراجعه به احاديث و تبيين شيوه‌هاى كاربردى‌اى كه معلّمان و مربّيان آشنا به آموزه‌هاى الهى و آگاه از جنبه‌هاى شناختى، عاطفى و رفتارى آدمى در دوره‌هاى مختلف رشد، مطرح كرده‌اند، ضرورت بيشترى پيدا كرده است.

از سوى ديگر، چون تربيت، فرآيندى كلّى و داراى جنبه‌هايى چون: جسمى، روانى، اخلاقى، جنسى، اجتماعى و ... است، بايد مورد توجّه فراوان قرار گيرد.

هماهنگى بين اين ابعاد و فراهم‌سازى زمينه‌هاى تربيتى در مراحل گوناگون، از يك‌