تو اين‌طور جواب مرا مى‌دهى! صريحا مى‌گويى كه من اين زن را خواهم سوزاند! خيال كرده‌اى كه دنيا اين قدر بى‌حساب است؟».

فرياد على كه بلند شد، مردم عابر، از گوشه و كنار جمع شدند. هركس كه مى‌آمد، در مقابل على تعظيمى مى‌كرد و مى‌گفت: «السلام عليك يا امير المؤمنين». جوان مغرور، تازه متوجّه شده بود كه با چه كسى روبه‌روست. خود را باخت و به التماس افتاد: يا امير المؤمنين! مرا ببخش! به خطاى خود اعتراف مى‌كنم. از اين ساعت، قول مى‌دهم كه مطيع و فرمانبردار زنم باشم و هرچه فرمان دهد، اطاعت كنم.

على رو كرد به آن زن و فرمود: «اكنون به خانه خودت برو؛ امّا تو هم مواظب باش كه طورى رفتار نكنى كه او را به اين‌چنين اعمالى وادار كنى.[1]

قرآن، درباره نشوز زن، ضمن نهى از اقدام به نشوز و لزوم حل اين مشكل مى‌فرمايد:

وَ اللَّاتِي تَخافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَ اهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضاجِعِ وَ اضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلا تَبْغُوا عَلَيْهِنَّ سَبِيلًا.[2]

زنانى را كه مى‌ترسيد سركشى و نافرمانى كنند، آنها را ابتدا نصيحت كنيد، سپس با آنها قهر كنيد و از آنها در رخت‌خواب دورى كنيد (اگر مفيد واقع نشد) و به آنها بزنيد. پس اگر از شما اطاعت كردند، راهى براى تعدّى بر آنها نجوييد).

در روايات فراوانى هم به نشوز زن نسبت به مرد، پرداخته شده است كه مى‌توانيد بدان‌ها مراجعه كنيد.[3]

مراد از نشوز چيست؟

آيا زن بايد در همه امور، از شوهرش اطاعت كند و هر عصيانى از اوامر شوهر، بر او

[1]. مناقب آل أبى طالب، ج 1، ص 374؛ بحار الأنوار، ج 41، ص 57( به نقل از داستان راستان، ج 2، ص 266- 269).

[2]. سوره نساء، آيه 34.

[3]. ر. ك: بحار الأنوار، ج 104، ص 55، ح 1 و ص 57، ح 3 و ص 58، ح 7.