اشكال ندارد؛ زيرا آنها اگر از اين كار منع و نهى شوند، اهميّتى به آن نمى‌دهند و باز هم آن را تكرار مى‌كنند. همين‌طور زن ديوانه، نگاه كردن به بدن و موهاى او اگر عمدى (يعنى نگاه با شهوت) نباشد، اشكال ندارد.

اين حديث، بدان معناست كه زنى كه اهميتى به پوشاندن بدن يا موهاى خود نمى‌دهد و براى او مانعى نيست كه ديگران از موهاى او لذّت ببرند، آن حرمت و كرامت را ندارد كه مرد مؤمن، حق نگاه كردن به او را نداشته باشد. هرچند براى اين نكته، راه سوء استفاده بر مردان سست‌عنصر، بسته شده كه از اين راه براى لذّت حرام استفاده كنند و آن، اين‌كه همان نگاه كردن هم بايد بدون التذاذ و شهوت باشد (كه در مسائل فقهى هم ذكر شده است). در توضيح المسائل امام خمينى رحمه اللّه آمده است:

زن بايد بدن و موى خود را از مرد نامحرم بپوشاند؛ بلكه احتياط واجب آن است كه بدن و موى خود را از پسرى هم كه بالغ نشده، ولى خوب و بد را مى‌فهمد (صغير مميّز) و به حدّى رسيده كه موردنظر شهوانى است، بپوشاند.

نگاه كردن مرد به بدن نامحرم، چه با قصد لذّت و چه بدون آن، حرام است. نگاه كردن به صورت و دست‌هاى او اگر به قصد لذّت باشد، حرام است؛ بلكه احتياط واجب، آن است كه بدون قصد لذّت هم نگاه نكنند. نيز نگاه كردن زن به بدن مرد (بجز صورت و دست‌ها) حرام است و نگاه كردن به صورت و بدن و موى دختر نابالغ، اگر به قصد لذّت نباشد و به واسطه نگاه كردن هم انسان نترسد كه به حرام بيفتد، اشكال ندارد؛ ولى بنابر احتياط بايد جاهايى را كه معمولا مى‌پوشانند (مثل ران و شكم) نگاه نكنند.

اگر انسان، بدون قصد لذّت، به آن قسمت از بدن زن‌هاى كافر كه معمولا نمى‌پوشانند، نگاه كند، در صورتى كه نترسد به حرام بيفتد، اشكال ندارد.[1]

[1]. توضيح المسائل امام خمينى، مسئله 2433 و 2435- 2436.