كنيم. چاكراها حوزه مغناطيسى‌اى هستند كه نيروهاى مثبت و منفى انرژى (مانند شادى و غم) را به جريان مى‌اندازند و اين توانايى را دارند كه انرژى را از كائنات، به خود جذب كنند و در سراسر سيستم وجود ما پخش نمايند.

در زمينه سوق دادن انرژى جنسى، فرد بايد از كانون تمايلات جنسى- كه منبع آن، چاكراه خاجى است-، معطوف شود به عشق و رحمت- كه منبع آن، چاكراه قلب است-. در اسلام، باتوجّه به اين‌كه نيازهاى لطيف و هنرى و حسّ زيبايى‌دوستى و قدرت‌نمايى هم در دوران نوجوانى اوج مى‌گيرد، خوب است كه والدين، اين جنبه‌هاى فرزندان خود را تقويت كنند تا انرژى روانى خود را در اين بخش، تخليه كنند. والدين، با فراهم كردن شرايط شركت كردن فرزندانشان در كلاس‌هاى هنرى يا باشگاه‌هاى ورزشى، مى‌توانند تا اندازه زيادى، توجّه آنها را از اميال جنسى، به سمت اميال هنرى و ... جلب كنند.

ه- تشويق به ادامه تحصيل و علم‌آموزى‌

نوجوانان، علاقه‌مند به كشف جهان و كسب دانش درباره مسائل اجتماعى، علمى، دينى و ... هستند. اميال عقلى فرد، در دوره نوجوانى، آشكار مى‌شوند و او به فعاليت‌هاى گوناگون، اظهار علاقه مى‌كند. اين اميال- كه از سطح هوش و استعدادهاى عقلى او متأثّر مى‌شوند-، راه آينده‌اى را كه نوجوان از لحاظ شغل و زندگى در پيش خواهد گرفت، روشن مى‌كنند.[1] لذا والدين بايد با روش‌هاى مختلف و به دور از هرگونه تنش، فرزندان خود را به علم‌آموزى تشويق كنند و در مواردى بايد فرصت انديشيدن را براى نوجوانان پيش بياورند كه به راحتى، كنجكاوى‌هاى خود را درباره مسائل سياسى، دينى و ... بيان كنند.

امام صادق عليه السّلام مى‌فرمايد:

لست أحبّ أن أرى الشّابّ منكم إلّا غاديا فى حالين، إمّا عالما أو متعلّما فإن لم‌

[1]. روان‌شناسى رشد، شعارى‌نژاد، ص 409.