محمّد مجاهد و سيد عبدالله شبّر و شيخ‌اسدالله كاظمينى و غيراينها نيز حضور داشتند، حكم قتل ميزرا محمّد اخبارى صادر و امضا شد و آن را براى مردم خواندند.

از طرف ديگر، ميان دو نفر از بزرگان دولت عثمانى به نام اسعدپاشا و داوودپاشا بر سر حكومت بغداد نزاع بود و اسعدپاشا با ميرزامحمّد رفت و آمد داشت. از اين‌رو، داوودپاشا با شنيدن حكم اعدام ميزرا محمّد، براى ضربه زدن بر رقيب خود اسعدپاشا، عوام را چنان شورانيد كه در 28 ربيع‌الاول سال 1232 ق، به خانه او ريختند و ميرزامحمّد را همراه با فرزندش احمد و يكى از شاگردانش، به قتل رساندند و اموالش را غارت كردند. سپس ريسمانى بر پايش بسته، در كوچه و بازار كشيدند و نزديك غروب در بيرون دروازه كاظمين دفن كردند.[1]

حيات علمى ميزرا محمّد اخبارى‌

برخى از استادان ميزرا محمّد اخبارى معروف به محدّث نيشابورى، عبارت‌اند از: آقامحمّد باقربن محمّدعلى؛ شيخ‌موسى‌بن على بحرانى (م حدود 1208 ق)؛ ميرزامحمّدمهدى شهرستانى (م 1216 ق)؛[2] محمّدعلى فرزند محمّد باقر وحيد بهبهانى (114- 1216 ق).[3]

برخى از كسانى هم كه از كرسى درس ميزرا محمّد اخبارى بهره بردند، عبارت‌اند از: فتحعلى‌خان شيرازى سبط كريم‌خان؛ ملامحمّد باقر دشتى لارى؛ ملاعبدالحسين و محمّدابراهيم‌بن محمّدعلى طبسى و ملاعبدالصاحب دوانى.[4]

غالب تأليفات ميرزامحمّد، در فقه، كلام و در دفاع از تعاليم اخباريه و مخالفت با تعاليم مجتهدان است.[5] وى چنانچه در كتاب رجالش صحيفة الصفا بيان كرده، در

[1]. مكارم الآثار، ج 3، ص 924- 932؛ قصص العلماء، ص 178- 180؛ دايرة المعارف بزرگ اسلامى، ج 7، ص 158؛ دايرة المعارف تشيّع، ج 2، ص 6- 7؛ ادوار اجتهاد، ص 345؛ روضات الجنات، ج 2، ص 202، ش 174.

[2]. روضات الجنات، ج 7، ص 138، ش 631.

[3]. موسوعة طبقات الفقهاء، ج 13، ص 615.

[4]. مكارم الآثار، ج 3، ص 936- 242؛ الذريعة، ج 8، ص 276 و ج 15، ص 129 و ج 16، ص 336 و 344 و ج 18، ص 370؛ دايرة المعارف بزرگ اسلامى، ج 7، ص 158.

[5]. دايرة المعارف بزرگ اسلامى، ج 7، ص 158.