6/ 16 مَثَل كسى كه نهى از منكر نمى‌كند

390. عيسى بن مريم عليه السلام: به درستى برايتان مى‌گويم: هر كس مارى را ببيند كه به طرف برادرش مى‌رود تا او را نيش بزند و به برادر خود هشدار ندهد و مار او را بكشد، نبايد خود را از شريك بودن در خون او مبرّا بداند. همچنين هر كه ببيند برادرش گناه مى‌كند و او را از فرجام آن برحذر ندارد تا گناه، وى را فرا گيرد، از شريك بودن در گناه وى مبرّا نيست.

و هر كس بتواند جلو ستمگر را بگيرد، و نگيرد، همچون كسى است كه مرتكب ستم شده باشد. چگونه ستمگر بهراسد با آن كه در ميان شما امنيّت دارد و وى را باز نمى‌دارند و جلوى او را نمى‌گيرند و دستش را كوتاه نمى‌كنند؟! [با چنين حالى‌] چگونه ستمگران، [از ستم خود] كوتاه بيايند و مغرور نشوند؟!

آيا كافى است كه فردى از شما بگويد: من، خود ستم نمى‌كنم و هر كه بخواهد، گو ستم كند، و ستم را ببيند و جلوى آن را نگيرد؟! اگر چنين بود كه شما مى‌گوييد، وقتى در دنيا بر ستمگران كيفر و بلا مى‌رسيد، شما به همراه آنها مجازات نمى‌شديد، در حالى كه مانند آنها ستم نكرده‌ايد.

ر. ك: ص 165/ امر به معروف و نهى از منكر.

6/ 17 مَثَل عيبجوى ديگران‌

391. تحف العقول: عيسى عليه السلام به يارانش فرمود: «بگوييد بدانم، اگر يكى از شما بر برادر خود بگذرد و ببيند كه جامه‌اش از روى عورتش كنار رفته است، آيا آن را بيشتر نمايان مى‌سازد و يا آن را مى‌پوشاند؟».

يارانش گفتند: آن را مى‌پوشاند.

فرمود: «نه؛ بلكه برهنه‌ترش مى‌كند!».

يارانش دانستند كه برايشان مثالى زده است. پس گفتند: اى روح خدا! منظور چيست؟

فرمود: «منظور اين است كه يكى از شماها عيب برادرش را ببيند و آن را نپوشاند».