214. عيسى بن مريم عليه السلام‌- به يحيى عليه السلام-: هرگاه چيزى در باره‌ات گفته شد كه در تو هست، بدان كه گناهى به تو يادآور شده است. پس براى آن از خدا آمرزش بخواه؛ و هرگاه در باره‌ات چيزى گفته شد كه در تو نيست، بدان كه ثوابى برايت نوشته شده كه تو برايش زحمتى نكشيده‌اى.

215. امام صادق عليه السلام: حواريان، از رنج و سختى‌هايى كه از مردم به آنها مى‌رسيد، به عيسى عليه السلام شِكوه كردند. عيسى عليه السلام فرمود: «مؤمنان همواره مورد غضب [ديگران‌] بوده‌اند؛ ايمانشان همانند دانه گندم است: خوشمزه، امّا پُر رنج!».

216. عيسى بن مريم عليه السلام: خوشا آنان كه به خاطر پاك بودنشان، ناسزا مى‌شنوند! همانا ملكوت آسمان از آنِ ايشان است.

4/ 24 انتقام نگرفتن‌

217. عيسى بن مريم عليه السلام: به راستى به شما مى‌گويم: همه كارهاى شخص ستمديده‌اى كه با گفتار يا كردار و يا كينه‌ورزى، انتقام [ستمى را كه به او شده است‌] نگيرد، در ملكوت آسمان، با شكوه است.

4/ 25 پند گرفتن و عبرت آموختن‌

218. عيسى بن مريم عليه السلام‌- پيوسته به يارانش مى‌فرمود-: ابلاغ كرد آن كه پند داد، و رستگار شد آن كه پند آموخت.