اسم الکتاب : حكمت نامه حضرت عبد العظيم الحسنى المؤلف : محمدی ریشهری، محمد الجزء : 1 صفحة : 283
5/ 6 بيمارى مؤمن و لطف خداوند
97. الأمالى للطوسى: حدّثنا الشيخ أبو جعفر محمّد بن الحسن بن عليّ الطوسي، قال: أخبرنا جماعة عن أبى المفضّل، قال: حدّثنا أبو أحمد عبيداللَّه بن الحسين بن إبراهيم العلوى النصيبى، قال: حدّثنا أبى، قال: حدّثنا عبد العظيم بن عبد اللَّه الحسنى بالرىّ، قال:
حضرت عبد العظيم عليه السلام- به نقل از امام جواد عليه السلام، از پدرانش-: امير مؤمنان عليه السلام فرمود:
«بيمارى، موجب ثواب نمىشود؛ ليكن سبب از بين رفتن گناهان بندگان مىگردد.
همانا پاداش، در برابر گفتن به زبان و عمل كردن با اعضاى بدن است و خداوند، از روى لطف و كَرَمش، بندگان خود را به خاطر نيّتهاى درست و دلهاى پاك، به بهشت، وارد مىكند».
شرح
نقل شده كه امير مؤمنان عليه السلام در بازگشت از جنگ صفّين در نزديكى كوفه، به پيرمردى به نام صالح بن سليم بر خورد كه در سايه خانهاى نشسته و آثار بيمارى در چهرهاش نمايان بود. امام عليه السلام ضمن احوالپرسى، گفتگوى كوتاهى با وى داشت و در پايان، خطاب به او فرمود: