2/ 4 دعاى رؤيت هلال ماه رمضان‌

38. الإقبال‌، عن أبى المفضّل محمّد بن عبد اللَّه الشيبانى فيما رواه بإسناده إلى عبد العظيم بن عبد اللَّه الحسنى، قال:

صَلّى‌ أبو جَعفَرٍ مُحَمَّدُ بنُ عَلِيٍّ الرِّضا عليه السلام صَلاةَ المَغرِبِ فى لَيلَةٍ رَأى‌ فيها هِلالَ شَهرِ رَمَضانَ، فَلَمّا فَرَغَ مِنَ الصَّلاةِ ونَوَى الصِّيامَ رَفَعَ يَدَيهِ فَقالَ:

اللَّهُمَّ، يا مَن يَملِكُ التَّدبيرَ وهُوَ عَلى‌ كُلِّ شَى‌ءٍ قَديرٌ، يا مَن يَعلَمُ خائِنَةَ الأَعيُنِ وما تُخفِى الصُّدورُ وتُجِنُّ الضَّميرُ وهُوَ اللَّطيفُ الخَبيرُ، اللَّهُمَّ اجعَلنا مِمَّن نَوى‌ فَعَمِلَ، ولا تَجعَلنا مِمَّن شَقِيَ فَكَسِلَ، ولا مِمَّن هُوَ عَلى‌ غَيرِ عَمَلٍ يَتَّكِلُ، اللَّهُمَّ صَحِّح أبدانَنا مِنَ العِلَلِ، وأعِنّا عَلى‌ مَا افتَرَضتَ عَلَينا مِنَ العَمَلِ، حَتّى‌ يَنقَضِيَ عَنّا شَهرُكَ هذا وقَد أدَّينا مَفروضَكَ فيهِ عَلَينا، اللَّهُمَّ أعِنّا عَلى‌ صِيامِهِ، ووَفِّقنا لِقِيامِهِ، ونَشِّطنا فيهِ لِلصَّلاةِ، ولا تَحجُبنا مِنَ القِراءَةِ، وسَهِّل لَنا فيهِ إيتاءَ الزَّكاةِ.

ترجمه‌

حضرت عبد العظيم: امام جواد عليه السلام در شبى كه هِلال ماه رمضان را ديد، نماز مغرب را خوانْد و پس از پايان نماز، چون نيّت روزه كرد، دست برداشت و چنين عرض كرد:

«خداوندا! اى آن كه مالك تدبيرى و بر هر چيز، توانايى! اى آن كه نگاه‌هاى نارواى چشم‌ها را مى‌دانى و از آنچه در سينه‌ها نهان و در درون، پنهان است، باخبرى! اى باريك‌بين و آگاه!

خداوندا! ما را از آنانى قرار ده كه نيّت كردند و عمل نمودند، و از آنانى قرار مده كه بدبخت شدند و سستى نشان دادند، و نه از آنان كه به غير عمل، تكيه كردند.

خداوندا! بدن‌هاى ما را از بيمارى‌ها سالم بدار و بر كارى كه بر ما واجب ساخته‌اى، يارى ده تا آن كه اين ماهت بر ما بگذرد، در حالى كه تكليف واجبت را ادا كرده باشيم.

خداوندا! بر روزه‌دارى‌اش يارى‌مان كن و بر عبادتش توفيقمان ده و براى نماز در آن، نشاطمان بخش و ما را از قرائت [قرآن‌]، محروم نگردان و پرداخت زكات را در