به تبيين و توضيح مفصل روايات پرداخته است. در اين مجموعه بررسيهاى سندى همراه با بررسى متن احاديث مورد نظر بوده است. متأسفانه با آغاز جنگ جهانى اول، نگارش اين كتاب متوقف شد و تنها سه جلد آن به چاپ رسيد. با وجود اين، ارائه شيوه صحيح در شرح حديث، به اين كتاب اهميت خاصى داده است.

آيت الله بروجردى (م 1340. ش)

آيت الله سيد حسين طباطبايى بروجردى در سال 1292 هجرى در بروجرد متولد شد و تحصيلات خود را در بروجرد و نجف به پايان برد. او از جوان‌ترين شاگردان مرحوم آخوند خراسانى (م 1329 ه) و سيد كاظم طباطبايى يزدى بود. 35 سال حضور او در بروجرد به دور از گرفتارى‌هاى مرجعيت وهمراه با مطالعه و پژوهش و درس و بحث موجب غناى فكرى او در زمينه‌هاى مختلف گرديد. وى در سال 1364 هجرى به قم آمد و مرجعيت واحد شيعه را پديد آورد.

شهرت ايشان در فقه، مانع بروز جنبه‌هاى علمى ايشان شده است.

در مباحث رجال، يكى از دقيق‌ترين مبانى را ارائه و به شاگردان خويش منتقل نموده است. ايشان به شناخت طبقات، تخصص راوى، مشايخ، شاگردان و ... اهتمام ويژه داشت.

نزديك به ده نگاشته رجالى از ايشان باقى مانده است. مهم‌ترين كتاب، ترتيب أسانيد الكافى يا تجريد أسانيد الكافى است كه با در كنار هم قرار دادن اسناد مربوط به هر راوى، زمينه تشخيص او، اساتيد، شاگردان و تخصص فقهى راوى فراهم مى‌آيد.

طرح كتاب جامع أحاديث الشيعه نيز نشانگر دقت نظر ايشان در استفاده از متون است. آيت الله بروجردى با تبيين اشكالات موجود در كتاب وسائل الشيعه، طرحى را با عنوان «جامع الأحاديث» پيشنهاد كردند تا مجموعه روايات شيعى در كنار هم قرار گيرد و ارتباط بين روايات، روشن و واضح باشد.

ايشان در آغاز تصميم داشت روايات اهل سنت را نيز در كنار روايات شيعى ذكر كند تا فضاى صدور روايات شيعى روشن شود، ولى بعدها از اين كار منصرف شد.