است و اگر بخواهند پاك شود، بايد آن را استبراء كنند، يعنى تا مدتى كه بعد از آن مدّت ديگر به آن نجاستخوار نمى‌گويند، نگذارند نجاست بخورد و بنابر احتياط واجب بايد شتر نجاستخوار را چهل روز، گاو را بيست روز، گوسفند را ده روز، مرغابى را پنج روز و مرغ خانگى را سه روز از خوردن نجاست باز دارند.

11- غايب شدن مسلمان‌

«مسأله 217» اگر شخصى بداند كه بدن يا لباس مسلمانى يا چيز ديگرى مانند ظرف و فرش كه در اختيار آن مسلمان است نجس شده و سپس آن مسلمان غايب گردد و آن شخص احتمال بدهد كه او آن چيز را آب كشيده، آن چيز براى آن شخص پاك است؛ ولى احتياط واجب اين است كه چهار شرط ذيل نيز مراعات شود:

اول: آن كه آن مسلمان بداند كه آن چيز با چيزى كه در نظر آن شخص نجس است، برخورد كرده است.

دوم: آن كه آن مسلمان نيز آن چيز را نجس بداند.

سوم: آن كه آن مسلمان آن چيز را در موردى كه طهارت شرط آن است به كار ببرد، مثل اين كه با آن لباس نماز بخواند و يا در آن ظرف غذا بخورد.

چهارم: آن كه آن مسلمان بداند موردى كه آن چيز را در آن به كار مى‌برد، مشروط به طهارت آن چيز است، مثلًا بداند كه نماز را بايد در لباس پاك بخواند.

راه‌هايى كه پاك شدن چيز نجس با آنها ثابت مى‌شود

«مسأله 218» پاك شدن چيز نجس با چند راه ثابت مى‌شود:

اول: اين كه خود انسان يقين يا اطمينان پيدا كند چيزى كه نجس بوده، پاك شده است.

دوم: اين كه دو نفر عادل خبر دهند كه آن را تطهير كرده‌اند و يا خبر از امرى دهند كه به واسطه آن امر، چيز نجس در نظر انسان پاك مى‌شود، مثل اين كه خبر از ريزش باران بر روى چيز نجس بدهند.