شود، به وسيله راه رفتن پاك مى‌شود؛ و همچنين است زير عصا، زير پاى مصنوعى، نعل چهار پايان، چرخ اتومبيل، درشكه و مانند آنها.

«مسأله 182» اگر بعد از راه رفتن، عين نجاست از كف پا يا زير كفش بر طرف شود، پاك مى‌شوند، اگرچه بو يا رنگ آن باقى مانده باشد؛ و بنابر احتياط بايد ذره‌هاى كوچك نجاست نيز برطرف شود، ولى باقى ماندن ذرات ريزى كه معمولًا با راه رفتن برطرف نمى‌شوند مانعى ندارد.

«مسأله 183» داخل كفش و مقدارى از كف پا كه به زمين نمى‌رسد، به واسطه راه رفتن پاك نمى‌شود، و پاك شدن كف جوراب به واسطه راه رفتن محل اشكال است؛ ولى اگر كف جوراب از پوست باشد، به وسيله راه رفتن پاك مى‌شود.

3- آفتاب‌

«مسأله 184» آفتاب، زمين و ساختمان و چيزهايى را كه مانند در و پنجره در ساختمان به كار برده مى‌شوند و همچنين ميخى را كه به ديوار كوبيده‌اند، با چهار شرط پاك مى‌كند:

اوّل: چيز نجس مرطوب باشد، پس اگر خشك باشد بايد به وسيله‌اى آن را مرطوب كنند تا آفتاب آن را خشك كند. دوم: اگر عين نجاست در آن چيز باشد، پيش از تابيدن آفتاب آن را برطرف كنند. سوم: چيزى از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند، پس اگر آفتاب از پشت پرده يا ابر و مانند اينها بتابد و چيز نجس را خشك كند، آن چيز پاك نمى‌شود؛ ولى اگر ابر و مانند آن به قدرى نازك باشد كه از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند، اشكال ندارد؛ و اگر از پشت شيشه بتابد، پاك شدن آن محل اشكال است؛ و انعكاس آفتاب به وسيله آينه چيز نجس را پاك نمى‌كند. چهارم: آفتاب به تنهايى چيز نجس را خشك كند، پس اگر چيز نجس به واسطه باد و آفتاب خشك شود، پاك نمى‌گردد، ولى اگر باد به قدرى كم باشد كه نگويند به خشك شدن چيز نجس كمك كرده، اشكال ندارد.

«مسأله 185» همان گونه كه ظاهر ساختمان، زمين، ديوار و مانند آنها با تابش آفتاب‌