روزه او صحيح است و در صورتى كه كوتاهى كرده باشد، خواب اوّل او نيز اشكال دارد و چنانچه تا اذان صبح بيدار نشود، روزه او باطل است.

«مسأله 1724» اگر زن پيش از اذان صبح در ماه رمضان از حيض يا نفاس پاك شود و در غسل كردن كوتاهى كند تا وقت تنگ شود، معصيت كرده و بايد تيمّم كند و آن روز را روزه بگيرد و بنابر احتياط واجب بعداً قضاى آن را نيز به جا آورد و اگر تيمّم نيز نكند، روزه او باطل است؛ ولى چنانچه كوتاهى نكند مثلًا منتظر باشد كه حمّام زنانه شود يا آب آن گرم شود و وقت براى غسل كردن تنگ شود، بايد تيمّم كند و روزه او صحيح است.

«مسأله 1725» كسى كه بايد بدل از غسل جنابت، حيض يا نفاس براى روزه، تيمّم كند، بنابر احتياط واجب پس از تيمّم نبايد تا اذان صبح بخوابد و حدث ديگرى نيز نبايد از او سر بزند.

«مسأله 1726» اگر زنى كه در حال استحاضه است غسل‌هاى خود را به تفصيلى كه در مسأله 523 گفته شد بجا آورد، روزه او صحيح است.

«مسأله 1727» كسى كه مسّ ميّت كرده، يعنى جايى از بدن خود را به بدن ميّت رسانده، مى‌تواند بدون غسل مسّ ميّت روزه بگيرد و اگر در حال روزه ميّت را مس نمايد، روزه او باطل نمى‌شود.

8- اماله كردن‌

«مسأله 1728» اماله كردن با مايعات اگرچه از روى ناچارى و براى معالجه باشد، روزه را باطل مى‌كند؛ ولى استعمال شياف، چه براى معالجه و چه براى غير آن اشكال ندارد.

9- قِى كردن‌

«مسأله 1729» اگر روزه‌دار عمداً قى (استفراغ) كند- اگرچه به واسطه بيمارى و مانند آن ناچار به اين عمل باشد- روزه او باطل مى‌شود، ولى اگر سهواً يا بى‌اختيار قى كند، اشكال ندارد.