«مسأله 802» مسافر و كسى كه خواندن نافله شب بعد از نيمه شب براى او دشوار است، مى‌تواند آن را قبل از نيمه شب بجا آورد.

نماز غفيله‌

«مسأله 803» نماز غفيله نمازى است كه بين نماز مغرب و عشاء خوانده مى‌شود و بنابر احتياط بايد به قصد قربت مطلقه خوانده شود و ابتداى وقت آن بعد از نماز مغرب و انتهاى آن بنابر احتياط وقتى است كه سرخى طرف مغرب از بين برود. در ركعت اوّل آن، بعد از حمد بايد به جاى سوره اين آيات را بخوانند: «وَذَا النُّونِ إذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى‌ فِى الظُّلُماتِ أنْ لاإلهَ إلّاأنْتَ سُبْحانَكَ إنّى كُنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذلِكَ نُنْجِى الْمُؤْمِنينَ»[1] و در ركعت دوم بعد از حمد به جاى سوره، اين آيه را بخوانند: «وَعِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لايَعْلَمُها إلّاهُوَ وَيَعْلَمُ ما فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلّا يَعْلَمُها وَلا حَبَّةٍ فى ظُلُماتِ الْأرْضِ وَلا رَطْبٍ وَلا يابِسٍ إِلّا فى كِتابٍ مُبينٍ»[2] و در قنوت آن بگويند: «اللَّهُمَّ إنّى أَسْأَلُكَ بِمَفاتِحِ الْغَيْبِ الَّتِى لايَعْلَمُها إِلّا أنْتَ أنْ تُصَلِّىَ عَلى‌ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأنْ تَفْعَلَ بى كَذا وَكَذا» و به جاى كلمه «كذا و كذا»، حاجتهاى خود را بگويند، و بعد ادامه دهند: «اللَّهُمَّ أنْتَ وَلِىُّ نِعْمَتِى وَالْقادِرُ عَلى‌ طَلِبَتِى تَعْلَمُ حاجَتِى فَأَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمُ السَّلامُ لَمَّا قَضَيْتَها لِى».

احكام قبله‌

«مسأله 804» خانه كعبه كه در مكه معظّمه مى‌باشد قبله است و بايد روبروى آن نماز خواند، ولى كسى كه از آن دور است، اگر به نحوى بايستد كه بگويند رو به قبله نماز مى‌خواند، كافى است. اعمال ديگرى مانند سربريدن حيوانات كه بايد رو به قبله انجام گيرند نيز همين حكم را دارند.

[1]- انبياء( 21): 87 و 88.

[2]- انعام( 6): 59.