كه شايد مطلوب خداوند باشد، مى‌توان بجا آورد.

وقت نمازهاى نافله يوميّه‌

«مسأله 796» نافله نماز ظهر، پيش از نماز ظهر خوانده مى‌شود و وقت آن از اوّل ظهر تا هنگامى است كه طول سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مى‌شود، به اندازه دو هفتم آن شود؛ مثلًا اگر طول شاخص هفت وجب باشد، هر وقت مقدار سايه‌اى كه بعد از ظهر پيدا مى‌شود به دو وجب رسيد، آخر وقت نافله ظهر است.

«مسأله 797» نافله عصر پيش از نماز عصر خوانده مى‌شود و وقت آن تا هنگامى است كه طول آن مقدار از سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مى‌شود، به چهار هفتم آن برسد و چنانچه بخواهد نافله ظهر يا نافله عصر را بعد از وقت آنها بخواند، بهتر است نافله ظهر را بعد از نماز ظهر و نافله عصر را بعد از نماز عصر و بدون نيّت ادا و قضا بخواند.

«مسأله 798» وقت نافله مغرب، پس از تمام شدن نماز مغرب است تا وقتى كه سرخى طرف مغرب كه بعد از غروب كردن آفتاب در آسمان پيدا مى‌شود، از بين برود و چنانچه بخواهد پس از اين هنگام آن را بخواند، بنا بر احتياط واجب بايد بدون نيّت ادا و قضا آن را بجا آورد.

«مسأله 799» وقت نافله عشاء تا پايان وقت نماز عشاء است و بهتر است بلافاصله بعد از نماز عشاء خوانده شود.

«مسأله 800» نافله صبح پيش از نماز صبح خوانده مى‌شود و وقت آن از 16 آخر شب شروع مى‌شود و اگر نافله شب را به جا آورد، مى‌تواند نافله صبح را متّصل به نافله شب پس از نيمه شب بخواند و اگر از كسانى باشد كه تقديم نافله شب بر نيمه شب براى آنان جايز است، مى‌تواند نافله صبح را همراه نافله شب قبل از نيمه شب بجا آورد.

«مسأله 801» وقت نافله شب از نيمه شب‌[1] تا اذان صبح است و بهتر است نزديك اذان صبح خوانده شود.

[1]- شيوه محاسبه نيمه شب در مساله 767 گذشت.