مرثيه خوانى مى‌كند، ولى نمى‌داند مطالبى كه مى‌گويد راست است يا دروغ، حكم روزه‌اش چگونه است؟

پاسخ: اگر سخنى را كه مشكوك است، به امام عليه السلام نسبت دهد، جايز نيست، مگر آن كه به كتابى نسبت دهد كه در آن نوشته شده است؛ ولى در هر حال موجب بطلان روزه نمى‌شود.

[1181] سؤال 73: آيا دروغ بستن به صلحا و فقها و شهدا و مراجع تقليد و اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله و اصحاب امامان معصوم عليهم السلام و امثال آنها روزه را باطل مى‌كند؟

پاسخ: دروغ بستن به اشخاص مذكور، روزه را باطل نمى‌كند، مگر آن كه دروغ بستن به آن اشخاص، به دروغ بستن به خدا و پيامبر و ائمه عليهم السلام برگردد كه در آن صورت، بنا بر احتياط روزه را باطل مى‌كند.

موارد جواز افطار

احتمال ضرر و بيمارى‌

[1182] سؤال 74: كسى كه شك دارد روزه برايش مضر است يا نه، آيا بايد روزه بگيرد يا بايد افطار كند؟

پاسخ: اگر احتمال عقلايى بدهد كه روزه براى او ضرر قابل اعتنا دارد، نبايد روزه بگيرد.

[1183] سؤال 75: در بعضى موارد، پزشكان در مورد بيماران چنين اظهار نظر مى‌كنند كه مثلًا روزه گرفتن براى اين فرد، هشتاد درصد مضر است و منظورشان اين است كه طبق آمار علمى، هشتاد در صد افرادى كه با داشتن اين بيمارى روزه مى‌گيرند، دچار ضرر مى‌شوند. در صورتى كه اين اظهار نظر براى انسان مسلّم باشد، با توجه به اين كه انسان وضعيت خود را از نظر تطبيق آمار بر خودش نمى‌داند، حكم روزه او چيست؟