پاسخ: اگر مى‌دانسته كه دروغ بستن به خدا متعال و پيامبر صلى الله عليه و آله موجب بطلان روزه مى‌شود، بنا بر احتياط روزه‌اش باطل است.

[1176] سؤال 68: آيا غلط خواندن قرآن در ماه رمضان براى كسانى كه كم سواد هستند و نمى‌توانند قرآن را به طور صحيح بخوانند، به معنى نسبت دروغ دادن به خداوند است و روزه را باطل مى‌كند؟

پاسخ: در فرض مذكور، نسبت دروغ به خدا نيست و روزه را باطل نمى‌كند.

[1177] سؤال 69: اگر كسى در ماه مبارك رمضان، بدون اين كه به كسى اظهار كند، عمداً آيه‌اى از قرآن را غلط بخواند، آيا دروغ بستن به خداوند محسوب مى‌شود؟

پاسخ: خير، محسوب نمى‌شود و در صورت التفات و قدرت بر صحيح خواندن، اين كار رانكند.

[1178] سؤال 70: اگر شخص روزه‌دار روايات ضعيف را از پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله و ائمه معصومين عليهم السلام نقل كند، آيا روزه‌اش باطل مى‌شود؟

پاسخ: اگر علم به دروغ بودن آنها نداشته باشد، روزه‌اش باطل نمى‌شود، اگر چه در برخى از صورت‌ها نقل روايت ضعيف از معصومين عليهم السلام جايز نيست.

[1179] سؤال 71: كسى كه در ماه مبارك رمضان، اشعار و مرثيه‌هايى مى‌خواند و وقايعى را بيان مى‌دارد كه غرضش بيان زبان حال است، ولى اين امور، مطابق با واقع نيست، آيا روزه‌اش باطل مى‌شود؟

پاسخ: اگر اشعار و مرثيه‌ها به عنوان زبان حال، در مورد مصائب واقع شده ذكر شود و مناسبت هم داشته باشد، عيب ندارد؛ لكن نقل قضايايى كه اصلًا واقع نشده، جايز نيست و اگر به امام عليه السلام نسبت داده شود، احتياطاً مبطل روزه است.

[1180] سؤال 72: شخصى كه در ماه مبارك رمضان، براى حضرت ابا عبداللَّه الحسين عليه السلام‌