احتمال قوى بدهد كه يك يا دو نفر از مجتهدين اعلم هستند، آيا با گفته او اعلميت يا احتمال اعلميت ثابت مى‌شود و مى‌توان به گفته او عمل نمود؟

پاسخ: نمى‌توان به گفته او عمل كرد، مگر بدانيم كه آن فرد در كارش خيلى با دقت و احتياط است و براى انسان، اطمينان به صحّت گفته‌هاى او حاصل شود.

[67] سؤال 67: تقليد از مجتهدى كه با ولايت فقيه مخالف است، با فرض اعلم بودن او چه حكمى دارد؟

پاسخ: شرايط مرجع تقليد، در توضيح المسائل به طور مفصّل نوشته شده است. به آن جا مراجعه فرماييد.

[68] سؤال 68: اگر مرجع تقليد، عملى را به احتياط واجب نهى كرده باشد و ما بدانيم كه در ميان مراجع زنده ديگر، كسى هست كه اين عمل را جايز مى‌داند، ولى آن مرجع را مشخصاً نشناسيم، آيا مى‌توانيم در اين مسأله به مرجعِ غير مشخص رجوع كنيم؟

پاسخ: در فرض سؤال، رجوع به مرجعِ غير مشخص كه واجد شرايط است، با رعايت الأعلم فالأعلم جايز است؛ يعنى اعلم از او فتواى به عدم جواز نداده باشد.

[69] سؤال 69: اگر فقها در علم مساوى باشند، آيا براى مكلّف جايز است از يكى از آنها تقليد نمايد و در احتياطات واجب به ديگرى رجوع كند؟

پاسخ: اگر در علم با هم مساوى باشند و واجد ساير شرايط ديگر تقليد نيز باشند، جايز است.

[70] سؤال 70: در احتياطهاى واجب شما به كدام يك از آيات عظام مراجعه كنيم؟

پاسخ: احتياط واجب را به مجتهد مساوى و اگر نبود به الأعلم فالأعلم مراجعه كنيد. راه تشخيص آن در رساله عمليه آمده است.