فصل هفتم: كلّيات آثار دوست داشتن اهل بيت‌

1133. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كه خداوند، محبّت اهل بيت مرا روزى‌اش كند، بى گمان به خير دنيا و آخرت رسيده است و در اين كه او اهل بهشت است، هيچ كس نبايد شك كند؛ زيرا دوست داشتن اهل بيت من، بيست نتيجه به بار مى‌آورد: ده تا در دنيا و ده تا در آخرت.

امّا نتايج آن در دنيا عبارت اند از: زهد، شوق به عمل، پارسايى در دين، رغبت به عبادت، توبه پيش از مرگ، نشاط در شب‌زنده‌دارى، چشم بر كندن از آنچه مردم دارند، حفظ اوامر و نواهى خداوند عز و جل، نهم: دشمن داشتن دنيا و دهم: سخاوت (بخشندگى).

و امّا نتايج آن در آخرت: نامه اعمالى برايش گشوده نمى‌شود، ميزانى برايش برپا نمى‌شود، نامه اعمالش به دست راست او داده مى‌شود، براتِ آزادى از آتش دوزخ برايش نوشته مى‌شود، روسفيد مى‌شود، از جامه‌هاى بهشت بر قامت او پوشيده مى‌شود، شفاعت او در باره صد نفر از خانواده‌اش پذيرفته مى‌گردد، خداوند عز و جل به او با مِهر و رحمت مى‌نگرد، از تاج‌هاى بهشت بر سرش مى‌نهند، و دهم اين كه بدون حسابرسى به بهشت مى‌رود. پس خوشا به حال دوستداران اهل بيت من!

1134. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كه با دوستى خاندان محمّد بميرد، شهيد از دنيا رفته است.

بدانيد كه هر كس با دوستى خاندان محمّد بميرد، آمرزيده از دنيا رفته است.