ديگر است. با آب است كه همه چيز، باقى و زنده مى‌ماند، چنان كه خداى- تبارك و تعالى- فرموده: «و هر چيز زنده‌اى را از آب پديد آورديم. آيا ايمان نمى‌آورند؟». با محبّت اهل بيت و خاندان و ذريّه من است كه دين كامل مى‌شود.

6/ 5 خوش‌حالى هنگام مرگ‌

1091. الكافى‌- به نقل از عبد اللَّه بن وليد-: در زمان مروان به خدمت امام صادق عليه السلام رسيديم.

پرسيد: «شما كيستيد؟».

گفتيم: از مردم كوفه هستيم.

فرمود: «مردم هيچ شهرى به اندازه كوفه دوستدار ما نيستند، بويژه اين گروه.

خداوند عز و جل شما را به موضوعى ره‌نمون شد كه ديگر مردم، آن را نمى‌دانند. شما ما را دوست داريد و مردم، دشمنمان مى‌دارند. شما از ما پيروى مى‌كنيد و مردم از ما سرپيچى مى‌كنند. شما ما را قبول داريد و مردم، ما را قبول ندارند. خداوند، زندگى و مرگ شما را چون زندگى و مرگ ما قرار دهد! گواهى مى‌دهم كه پدرم مى‌فرمود:

" هريك از شما، زمانى كه نفَسش به اين جا رسد- و با دست خود به گلويش اشاره نمود-، چيزى را مشاهده خواهد كرد كه خداوند به واسطه آن، چشمش را روشن كند و خوش‌حال شود". خداى عز و جل در كتاب خود فرموده است: «و قطعاً پيش از تو نيز رسولانى فرستاديم و براى آنان زنان و فرزندانى قرار داديم». ما، فرزندان پيامبر خدا صلى الله عليه و آله هستيم».

6/ 6 شفاعت اهل بيت (عليهم السلام)

1092. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: شفاعت من از امّتم، شامل كسانى مى‌شود كه اهل بيت مرا دوست داشته باشند و آنان، شيعيان من هستند.