914. امام صادق عليه السلام‌- در باره آيه: «همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد»-: آن ريسمان، ما هستيم.

915. امام صادق عليه السلام: چه مانعى دارد كه هر گاه مردم با شما سخن گفتند، به آنها بگوييد: ما از همان راهى رفته‌ايم كه خدا رفته است و همان چيزى را برگزيده‌ايم كه خدا برگزيده است. خداوند سبحان، محمّد صلى الله عليه و آله را برگزيد و ما را خاندان محمّد، گزينش نمود.

پس ما به برگزيدگان از جانب خداى عز و جل، تمسّك جسته‌ايم.

916. امام صادق عليه السلام: دروغ مى‌گويد كسى كه مدّعى است ما را شناخته؛ امّا به دستاويز ديگران چنگ آويخته است.

917. الكافى‌- به نقل از يونس بن عبد الرحمان-: به امام كاظم عليه السلام گفتم: چگونه موحّد باشم؟

فرمود: «اى يونس! بدعت‌گذار مباش. كسى كه به رأى خود نظر دهد، هلاك مى‌شود و هر كه اهل بيت پيامبرش را رها كند، گم‌راه مى‌گردد و كسى كه كتاب خدا و گفتار پيامبرش را فرو گذارد، كافر مى‌شود».

918. امام كاظم عليه السلام‌- در نامه‌اى كه به على بن سويد نوشت-: قبل از هر چيز، لازم است به تو بگويم كه من در همين شب‌ها از دنيا خواهم رفت و از اين بابت نه بى‌تابم و نه نادِم، و نه در آنچه خداوند عز و جل حُكم كرده و تحقّق آن قطعى است، ترديد دارم. پس به دستگيره دين- يعنى: خاندان محمّد عليهم السلام- و به دستگيره استوار- يعنى: اوصياى آنها- يكى پس از ديگرى چنگ زن و در برابر آنچه گفتند، تسليم و راضى باش.

يادداشت‌

احاديثى كه بر وجوب تمسّك به اهل بيت عليهم السلام دلالت دارند، بيش از حدّ تواترند، از جمله حديث ثقلين كه در بخش سوم (ص 261)، در عنوان «همتايى با قرآن» گذشت.