151. امام على عليه السلام: هر كه از امر ما پيروى كرد، پيشى گرفت و هر كه به كشتى‌اى جز كشتى ما سوار شد، غرق گشت.

152. امام زين العابدين عليه السلام: ماييم كشتى روانِ در درياهاى عميق و گود. هر كه بر آن سوار شود، ايمن مى‌مانَد و هر كه از آن چشم پوشد، غرق مى‌شود.

153. امام صادق عليه السلام: چون ظهر مى‌شد، على بن الحسين (زين العابدين) عليه السلام نماز مى‌گزارد و دعا مى‌كرد. سپس به پيامبر صلى الله عليه و آله درود مى‌فرستاد و مى‌فرمود: «خدايا! بر محمّد و خاندان محمّد- كه درخت نبوّت و جايگاه رسالت و مكان آمد و شد فرشتگان و كان دانش و اهل بيت وحى اند-، درود فرست. خدايا! درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد، كشتى روان در درياهاى عميق و گود. هر كس بدان سوار شود، ايمنى مى‌يابد و هر كه از آن چشم پوشد، غرق مى‌شود. هر كه از ايشان پيشى گيرد، از دين بيرون رفته است و هر كه از ايشان عقب مانَد، نابود مى‌شود و هر كه همواره با ايشان باشد، به مقصد مى‌رسد».

2/ 2 اهل بيت (عليهم السلام)، به سان باب حِطّه‌

154. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: مَثَل اهل بيت من در ميان شما، همچون باب حِطّه‌[341] است در ميان بنى اسرائيل. هر كس از آن وارد شود، آمرزيده مى‌گردد.

[341]. حِطّه( بر وزن فِعله)، از« حطّ الشى‌ء يحطّ؛ آن را فرود آورد و مى‌اندازد» است. از همين معناست آنچه‌خداوند در باره بنى اسرائيل، فرموده است:\i« قُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَكُمْ خَطاياكُمْ؛\E بگوييد: گناهان ما را بريز خطاهاى شما را مى‌آمرزيم»( بقره: آيه 58). حطّه، به معناى« ارتفعت» نيز هست در« مسألتنا حطّة؛ خواست ما بالاست» و« أمرنا حطّة؛ كار ما بزرگ است».

اين سخن پيامبر صلى الله عليه و آله:« مثل أهل بيتى فيكم مثل باب حطّة فى بنى اسرائيل» اشاره به سخن خداوند در خطاب به بنى اسرائيل است كه فرمود:\i« وَ ادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً وَ قُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَكُمْ خَطاياكُمْ»\E( بقره: آيه 58). توضيح، اين كه« باب حطّه» از درهاى بيت المقدّس است- چنان كه از ابو حيّان اندلسى نقل شده-، يا درِ شهر اريحاست، يا اوّل شهر است- چنان كه تفسير الميزان اين دو احتمال را داده است. تشبيه اهل بيت در ميان امّت اسلامى به باب حطّه در ميان بنى اسرائيل و معرّفى آنها به اين كه« درهاى آمرزش خدايند»، دليلى است بر اين كه تمسّك به آنها نقش اساسى در پاك كردن پليدى‌هاى فردى و جمعى در جامعه اسلامى دارد.