دسته چهارم: احاديثى كه بدون مشخّص كردن مصاديق «اهل بيت»، فضايل يا حقوقى را براى اين عنوان مطرح مى‌كنند و احاديثى ديگر كه بدون ذكر اين عنوان، همان فضايل و حقوق را براى اهل بيت عليهم السلام مطرح مى‌كنند.

براى نمونه، پيامبر صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد: «هر كه ما اهل بيت را در راه خدا دوست بدارد، با ما برانگيخته خواهد شد و ما او را با خود به بهشت مى‌بريم»[311] و در حديثى ديگر، ايشان دست فرزندانش حسن و حسين عليهما السلام را مى‌گيرد و مى‌فرمايد: «هر كه من و اين دو و والدين اين دو را دوست بدارد، در روز رستاخيز با من هم‌منزلت خواهد بود»[312] و در حديثى ديگر مى‌فرمايد: «شما را در رعايت حقوق اهل بيتم، به خدا سوگند مى‌دهم»[313] و در حديث ديگرى مى‌فرمايد: «خدا را، خدا را در حقّ عترت و اهل بيتم! همانا فاطمه پاره تن من است و دو فرزند او دو بازوى من اند و من و شوى او، همانند پرتويم».[314]

شمار اين دسته از احاديث، بيش از سه دسته پيشين است كه در بخش‌هاى مختلف، شمار قابل توجّهى از آنها را ملاحظه خواهيد كرد.

دسته پنجم: احاديثى كه وقتى آنها را در كنار هم مى‌نهيم، روشن مى‌شود كه فرزندان حسين عليه السلام تا امام مهدى عليه السلام، همگى در حكم «اصحاب كسا» هستند و آيه تطهير، آنها را در بر مى‌گيرد.

[311]. ر. ك: ص 911 ح 1112.

[312]. ر. ك: ص 909 ح 1108.

[313]. ر. ك: ص 761 ح 859.

[314]. ر. ك: ص 765 ح 871.