دسته‌بندى احاديث تفسير كننده آيه تطهير

احاديثى كه مقصود از «اهل بيت» در آيه تطهير را به طور مستقيم و غير مستقيم بيان كرده‌اند، به پنج دسته تقسيم مى‌شوند:

دسته اوّل: احاديثى كه در شأن نزول آيه تطهير وارد شده اند. اين احاديث به طور مشخّص و روشن، گروه خاصّى از خويشان پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله (على، فاطمه، حسن و حسين عليهم السلام) را به عنوان مصاديق «اهل بيت» معرّفى و اين عنوان را از ديگر خويشان پيامبر صلى الله عليه و آله، سلب كرده اند.

محدّثان اهل سنّت، اين دسته از احاديث را از چهار تن از خويشان پيامبر صلى الله عليه و آله (على بن ابى طالب، حسن بن على، حسين بن على و على بن الحسين عليهم السلام)[303] و دو تن از همسران پيامبر صلى الله عليه و آله (امّ سلمه و عايشه)[304] و هفت تن از اصحاب ايشان (ابو سعيد خدرى، براء بن عازب، جابر بن عبد اللَّه انصارى، زينب دختر ابو سلمه، سعد بن ابى وقّاص، صبيحْ غلام امّ سلمه و عبد اللَّه بن جعفر) نقل كرده‌اند.[305]

محدّثان شيعه نيز اين دسته از احاديث را از هفت تن از اهل بيت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله (امام على عليه السلام، امام حسن عليه السلام، امام حسين عليه السلام، امام زين العابدين عليه السلام، امام محمّد

[303]. ر. ك: ص 85( بخش يكم/ فصل سوم: اهل بيت عليهم السلام و مصداق« اهل بيت»).

[304]. ر. ك: ص 25( بخش يكم/ فصل يكم: همسران پيامبر صلى الله عليه و آله و مصداق« اهل بيت»).

[305]. ر. ك: ص 55( بخش يكم/ فصل دوم/ ابو سعيد خدرى) و ص 59( براء بن عازب) و ص 63( جابر بن عبد اللَّه) و ص 65( زينب دختر ابو سلمة) و ص 67( سعد بن ابى وقّاص) و ص 69( صُبَيح، غلام امّ سلمه) و ص 71( عبد اللَّه بن جعفر).