شده است. پيامبر صلى الله عليه و آله فرموده است:

الخِلافَةُ فى امَّتى ثَلاثونَ سَنَةً ثُمَّ مُلكٌ بَعدَ ذلِكَ.[297]

خلافت، در امّت من، سى سال است. سپس، بعد از آن، سلطنت است.

در حالى كه اين نظريه خلافت را بعد از سال 60 هجرى (مرگ معاويه) تصوير كرده است.

3. روايت «اثنا عشر خليفة (دوازده خليفه)»، در مقام ستايش از اين افراد است.

طبيعى است كه اين ستايشگرى نمى‌تواند شامل بنى اميّه گردد كه جنايات متعدّدى را نسبت به اسلام و مسلمانان و جامعه اسلامى مرتكب شده‌اند، علاوه بر اين كه احاديث فراوانى نيز در مذمّت آنها صادر شده است.[298]

4. حَكَم بن ابى العاص و پسر او مروان بن حكم، به دستور پيامبر صلى الله عليه و آله به جرم «نفاق» از مدينه تبعيد شدند. آيا عجيب نيست كه او را جزو اصحاب پيامبر بشمُرند و حكومت او را همانند حكومت زمان پيامبر صلى الله عليه و آله بدانند؟!

نظريه پنجم: امارت دوازده امير در يك زمان‌

مُهَلَّب گفته است:

گمان غالب، اين است كه پيامبر- كه درود و سلام خداوند بر او باد- از فتنه‌هاى شگفتى پس از خود، خبر داده است، حتّى از اين كه مردم در يك زمان، داراى دوازده امير مى‌شوند و اگر جز اين را مى‌خواست، مى‌فرمود: دوازده اميرند كه فلان گونه عمل مى‌كنند.[299]

[297]. سنن الترمذى: ج 4 ص 503 ح 2226، سنن أبى داوود: ج 4 ص 211 ح 4646- 4647، مسند ابن حنبل: ج 8 ص 213 ح 21978، السنن الكبرى، نسائى: ج 5 ص 47 ح 8155، صحيح ابن حبّان: ج 9 ص 35 ح 6657، سلسلة الأحاديث الصحيحة: ج 1 ص 742 ح 459.

[298]. ر. ك: الغدير: ج 8 ص 248، مسائل الخلافية، على آل محسن: ص 31- 35.

[299]. فتح البارى: ج 13 ص 211.