سپس گونه راستت را بر خاك مى‌نهى و سه بار مى‌گويى: «اى پناهگاه من در آن هنگام كه همه راه‌ها بر من بسته و زمين با همه فراخى‌اش بر من تنگ مى‌شود! اى آن كه مرا از سر مِهر بر من، آفريدى و به آفريدن من نيازى نداشتى! بر محمّد و خاندان محمّد و بر رازدارانِ از خاندان محمّد، درود فرست».

سپس گونه چپ خويش را بر خاك مى‌نهى و سه بار مى‌گويى: «اى خوار كننده هر گردن‌فرازى، و اى عزّت دهنده هر خوارى! به عزّتت سوگند كه طاقتم طاق گشته است».

آن گاه، دوباره به سجده مى‌روى و صد مرتبه مى‌گويى: «سپاس‌گزارم، سپاس‌گزارم!».

سپس حاجتت را از خدا درخواست مى‌كنى، به يارى خدا.