كه وى در سال ششم به اسلام گرويد.

هنگامى كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله تصميم گرفت او را در روز حديبيّه به سوى مكّيان بفرستد، عمر گفت: «اى پيامبر خدا! قريش مى‌دانند كه من چه قدر با آنان دشمنم.

از اين رو اگر به من دست پيدا كنند، مرا مى‌كشند» و پيامبر صلى الله عليه و آله از فرستادن او صرف نظر كرد.

ابو بكر، او را به عنوان خليفه پس از خود، تعيين كرد. عمر در سال بيست و سوم هجرى به قتل رسيد. وى ده سال و شش ماه و پنج شب خلافت كرد و در شصت و سه سالگى از دنيا رفت.

واثلة بن اسقع‌

نامش واثلة بن اسقع بن كعب بن عامر بن ليث است و به قولى، واثلة بن اسقع بن عبيد اللَّه و به قولى ديگر، واثلة بن اسقع بن عبد العزّى بن عبد ياليل بن ناشب. كنيه او نيز به اختلاف ذكر شده است: ابو الأسقع، ابو قِرصافه، ابو محمّد، ابو الخطّاب و ابو شدّاد ليثى.

واثله زمانى اسلام آورد كه پيامبر صلى الله عليه و آله براى جنگ تبوك آماده مى‌شد و او در اين جنگ، پيامبر صلى الله عليه و آله را همراهى كرد. واثله از اهل صُفّه بود.

او پس از رحلت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله، در بصره ساكن شد و سپس به شام رفت و محلّ سكونت خود را به روستاى «بَلاط» (در سه فرسنگى دمشق) برد. او در فتح دمشق، شركت كرد و در جنگ‌هاى دمشق و حِمص حضور داشت. سپس به فلسطين رفت و در بيت المقدّس مقيم شد و در همان جا و به قولى در دمشق از دنيا رفت.

ابو مُسهِر مى‌گويد: وى در سال 85 ق، در نود و هشت سالگى در گذشت؛ امّا به گفته سعيد بن خالد، وى به سال 83 ق، در يكصد و پنج سالگى در حالى كه بينايى خود را از دست داده بود، وفات يافت.