نبرده) پستى و عارى اظهار نكرده تا سر زبان مردم بيفتد و بر اثر آن
بىمقدار شود و كوتاه بينان پست بسبب آن بر او بر انگيخته شوند مانند قمار باخته ايست
كه از اوّلين تيرهاى خود فيروزى و بردن را منتظر است تا بلكه غنيمتى بدست آورده
خسارت خود را جبران نمايد (خلاصه فقير و درويش تهى دست كه امثال و اقران خود را با
مال و منال و اولاد بسيار مىبيند نبايد بر ايشان رشك برده در معصيت افتد و با
آنها بد خوئى كند يا در برابر آنان فروتنى نمايد، بلكه بايد اظهار بى نيازى نموده
اندوه در دل خود راه ندهد و همّت بر آن گمارد كه آنچه سبب پستى و عار است از او
ظاهر نشود و آبرو و شرف خويش را نيكو نگهدارد، و هميشه خوشحال و منتظر فراوانى
نعمت باشد مانند قمار باختهاى كه انتظار بردن را مىكشد) (3) و همچنين مرد مسلمان
تنگدست كه از خيانت (با خدا و خلق) دورى نموده يكى از دو چيز نيكو را از جانب خدا
انتظار مىبرد: يا دعوت كننده خدا را (مرگ كه همه كس را بسوى خدا مىخواند) پس
آنچه نزد خدا مىيابد (از نعمتهاى آخرت) براى او بهتر (از نعمتهاى دنيا) است، يا
روزى خدا را (در دنيا) پس او صاحب اهل و مال گردد در حالتى كه دين و حسب او (علم و
ادب و بردباريش) با او است، (4) بتحقيق مال و اولاد متاع دنيا است (كه فانى
مىگردد) و عمل نيكو متاع آخرت است (كه باقى و برقرار مىباشد) و گاه باشد كه
خداوند به گروهى هر دو را عطا مىفرمايد (هم از دنيا بهره مىبرند و هم از آخرت)
پس (بآنچه مقدّر است رضاء داده معصيت و نافرمانى نكنيد و) از عذاب خدا كه بآن
ترسانيده است شما را بترسيد، و ترسيدن شما از روى عذر و بهانه نباشد (مانند ترسيدن
خردمندان كه مىترسند مبادا گرفتار خطاء و تقصيرى شوند) (5) و عبادت كنيد (خدا را)
نه بقصد جلوه دادن نزد مردم و خود نمائى، زيرا كسيكه براى غير خدا كارى انجام دهد
خداوند اجر او را بكسيكه براى او آن كار را انجام داده محوَّل مىسازد (تا مزد خود
از او بخواهد، و چون حضرت در جميع گفتار و كردارش كسيرا غير از خدا در نظر نداشته
در اينجا شروع بدعا مىفرمايد:) (6) از خدا مىطلبيم مرتبههاى شهيدان را (كه در
بلاء شكيبا بودند) و زندگى كردن با خوشبختان را (كه بكسى رشك نبردند) و مرافقت با
پيغمبران را (كه كارى از روى رئاء و خودنمايى نكردند).
(7) اى مردم
هيچكس از طايفه و خويشان خود بى نياز نيست هر چند صاحب مال و دارائى باشد و بدست و
زبان آنها كه از او دفاع و يارى نمايند حاجت دارد و نزديكان شخص براى حفظ الغيب او
مهمّترين اشخاصند و بهتر مىتوانند پراكندگى و گرفتارى او را مرتفع سازند و در
هنگام سختى و پيشآمدهاى ناگوار اگر براى او پيش آيد بر او (از بيگانگان)
مهربانترند، (8) و نام نيكو كه خداوند