دردناك تر از اين ، ماجرايى است كه بعضى از رهبرانِ اين طرزِ تفكّر به ايذاى ناموسى پيامبر (صلى الله عليه وآله) دست يازيدند . طلحه و يك صحابى ديگر (كه به روايتِ سُدِّى ، عثمان بود) گفتند : آيا وقتى ما مرديم محمّد زنان ما را بگيرد و ما پس از مرگ او با زنانش همبستر نشويم ؟ اگر او بميرد زنانش را به قرعه خواهيم ستاند ![41]

و در روايت ديگر است كه طلحه گفت : اگر بعد از محمّد زنده بمانم ، عائشه را خواهم گرفت .[42]

طلحه خواستار عائشه و عثمان خواهانِ اُمّ سلمه بود ، خداى سبحان اين آيات را نازل كرد :[43]

( وَمَا كَانَ لَكُمْ أَن تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَلاَ أَن تَنْكِحُوا أَزْوَاجَهُ مِن بَعْدِهِ أَبَداً ) ;[44]

شما حق نداريد كه رسول خدا را بيازاريد ، و بعد از او با زنانش ازدواج كنيد .

[40] . همان .

[41] . تفسير قرطبى 14 : 329 ; روح المعانى 22 : 74 ; بنگريد به كلام سُدِّى در دلائل الصدق 3 : 337 ـ 339 -

[42] . الطبقات الكبرى 8 : 201 ; زاد المسير 2 : 712 ; تفسير فخر رازى 25 : 225 ; تفسير قرطبى 14 : 229 ; تفسير ابن كثير 3 : 506 ; الدرّ المنثور 6 : 639 ; تفسير بغوى 3 : 541 ; معانى القرآن (نحاس) 5 : 373 ; روح المعانى 22 : 73 ; غاية السؤول : 223 ; سيره حلبى 1 : 448 -

[43] . بنگريد به ، الدر المنثور 5 : 214 (به نقل از سُدّى در تفسير آيه) ; الطرائف 2 : 493 -

[44] . سوره احزاب (33) آيه 53 -