چون رسول خدا اين ماجرا را دريافت ، فرمود : به قصد تصرف گوسفندانش او را به قتل رسانديد ؟ آن گاه اين آيه را قرائت كرد :

( وَلاَ تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَى إِلَيْكُمُ السَّلاَمَ لَسْتَ مُؤْمِناً تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَيَاةِ الْدُّنْيَا ) ;[37]

به آن كه نزد شما اسلام را اظهار مى دارد ، نگوييد : «تو مؤمن نيستى !» تا [ بدين بهانه ] زندگى دنيا را بجوييد[38] .

l نمونه ديگر ، سخنِ مردى از انصار درباره تقسيمى است كه پيامبر انجام داد . وى گفت : سوگند به خدا ، اين قسمتى است كه رضاى خدا در آن نبود !  اين سخن بر پيامبر (صلى الله عليه وآله) گران آمد ، صورتش برافروخته شد و به خشم آمد  سپس فرمود : موسى بيش از اين آزار ديد ! و بُردبار ماند .[39]

عجيب است كه اين رفتار و عقيده ، در برابر پيامبر صف آرايى كرد ! و پيامبر خشمگينانه فرمود :

[37] . سوره نساء (4) آيه 94 -

[38] . بنگريد به تفسير فخر رازى 11 : 3 ; الكشّاف 1 : 552 ; تفسير ابن كثير 1 : 851 ـ 852 -

[39] . صحيح بخارى 8 : 31 ، كتاب الآداب ، باب الصبر على الأذى ، و باب من لم يواجه الناس