قرآن كريم ، بسيارى از اين حالات نامسئولانه را روشن مى سازد و به عِلاج آنها مى پردازد ، خداى سبحان مى فرمايد :

( وَمَا كَانَ لِمُؤْمِن وَلاَ مُؤْمِنَة إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْراً أَن يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلاَلاً مُّبِيناً ) ;[20]

مرد و زنِ مؤمنى را نسزد كه هنگام حكم خدا و رسول درباره اَمرى ، براى خويش حق اختيار قائل شوند ; هركه خدا و رسولش را عصيان ورزد ، در گمراهى اى آشكارى است .

( فَلاَ وَرَبِّكَ لاَ يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيَمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لاَ يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيماً ) ;[21]

نه چنين است ! سوگند به پروردگارت ، آنان ايمان [ راستين ] ندارند مگر اينكه تو در مشاجراتشان حكم كنى و آنها در دل ـ از قضاوتت ـ احساس ناراحتى و ترديد نكنند و تسليم محض باشند .

[20] . سوره احزاب (33) آيه 36 -

[21] . سوره نساء (4) آيه 65 -