لباسهای فاخر، در حالی که انگشترهای طلا بر دست و صلیبها بر گردن داشتند، وارد مدینه شدند و یکسره به مسجد پیامبر رفتند. اما پیامبر با چهره گرفته با آنان روبهرو شد. این مجلس به پایان رسید و هیئت نمایندگی متفرق شدند. آنگاه هیئت با علی علیه السّلام تماس گرفتند و علت گرفتگی پیامبر را از وی جویا شدند. علی علیه السّلام فرمود: شما باید با لباسهای ساده (نه ابریشمی) بدون زر و زیور، به حضور پیامبر بار یابید. در آن صورت پیامبر از شما با چهره باز استقبال خواهد کرد. بار دوم که هیئت نمایندگی با وضع ساده به حضور پیامبر رسیدند، حضرت با گشادهرویی از آنان استقبال کرد. سپس از حضرتش درخواست کردند که در مسجد او نماز بگذارند. پیامبر با ادای نماز آنها در مسجد موافقت کرد. آنگاه بحث و بررسی میان طرفین آغاز گردید و پس از بحثهای گستردهای- که همگی را مفسران و در میان آنها ابن هشام در سیره خود آورده است [1] تصمیم گرفتند که جملگی تن به مباهله دهند. روز مباهله تعیین شد، آنگاه وضع ساده پیامبر در همان روز که فقط علی و دخت پاکش فاطمه و دو فرزندان وی حسن و حسین را به میدان مباهله آورده بود، آنان را از ادامه مراسم مباهله منصرف ساخت و تن به پرداخت جزیه دادند. آیا این رویدادهای پیدرپی- که مؤلف منتخب التواریخ [2] میگوید که چهار مجلس طول کشیده است- میتواند در یک روز انجام بگیرد؟ به طور مسلم نه. این محاسبات میرساند که مراسم مباهله و نگارش صلحنامه، هرگز در روزهای 21، 24، 25 و یا 27 ماه ذی الحجّه از سال دهم رخ نداده است. گذشته از این، نجران یک شهر مرزی میان حجاز و یمن است و رفت و آمد کاروانها، خواه و ناخواه، اخبار مدینه را به آن طرف منتقل میکرد که طبیعی است حرکت پیامبر برای ادای مناسک حج به گوشی اهالی نجران میرسید. در این صورت، [1]. سیره ابن هشام، ج 1، ص 575 و مجمع البیان، ج 1، ص 410. [2]. منتخب التواریخ، ص 40.