قریش، بار دیگر وارد جبهه شد و به پشتیبانی آنها پرداخت و مسلمانان را از هر طرف به محاصره افکنده و گروهی را کشتند.
خبر کشته شدن پیامبر منتشر میشود
«لیثی» رزمنده شجاع قریش به پرچمدار رشید اسلام مصعب بن عمیر حمله کرد و پس از ضربههای زیادی که میان آنها رد و بدل شد، مصعب به شهادت رسید. صورت سربازان اسلام پوشیده بود، وی به گمان اینکه مقتول پیامبر اسلام است، بیاختیار فریاد زد و به سران ارتش اعلام کرد: «الا قد قتل محمّد؛ هان ای مردم! محمد کشته شد.» این خبر دروغ، دهان به دهان میان ارتش قریش انتشار یافت. سران قریش به قدری خوشحال بودند که صدایشان در سرتاسر میدان طنینانداز بود، همگی میگفتند: الا قد قتل محمّد، الا قد قتل محمّد. انتشار این خبر بیاساس، باعث جرأت دشمن شد، و لشکر قریش موجآسا به حرکت درآمد. هر کس تلاش میکرد در بریدن اعضای محمد شرکت داشته و از این راه افتخاری در جهان شرک به دست آورد. این خبر به همان اندازه که در تقویت روحیه لشکر دشمن تأثیر داشت، روحیه مجاهدان اسلام را نیز به شدّت تضعیف کرد؛ به طوری که گروه بیشماری از مسلمانان دست از جنگ کشیدند و به کوه پناه بردند و تنها گروه انگشت شماری در میدان باقی ماند.
آیا میتوان فرار عدهای را انکار کرد؟
فرار اصحاب و صحابی بودن آنها را نمیتوان انکار کرد و یا اینکه همین افراد بعدها در میان مسلمانان، نام و نشان و مقام و منصبی پیدا کردند، مانع از آن نخواهد بود که این حقیقت تلخ را بپذیریم.