ریخته میشود مساوی باشد. 12. مسلمانان بهترین مسلک و محکمترین آیین را دارند. 13. هیچ مشرکی (از مشرکان مدینه) حق ندارد، مال و جان و مشرکان قریش را حمایت و یا تعهد کند و مسلمانی را از دست یافتن بر آنها جلوگیری کند. 14. هرگاه مسلمانی بیجهت مسلمانی را بکشد و جنایت از طریق دلایل شرعی ثابت گردد، شخص قاتل اعدام میگردد؛ مگر اینکه اولیای مقتول از او درگذرند و در هر دو صورت وظیفه مسلمانان اتحاد و یگانگی بر ضد قاتل است. 15. هر فردی که به مندرجات این پیمان اعتراف کند و به خدا و رسولش ایمان بیاورد، حق ندارد بدعتگذار و یا جنایت کاری را یاری کند، یا به او پناه دهد و هر کس او را یاری کند، یا پناه دهد خشم خداوند بر او باد و هرگز غرامت و خسارتی از او پذیرفته نیست. 16. مرجع حل اختلاف همیشه خدا و محمد است.
بند دوم
17. تا آنجا که مسلمانان برای حفظ مدینه میجنگند، یهودیان باید به سهم خود هزینه جنگی بپردازند. 18. یهودیان بنی عوف (بنی عوف تیرهای از انصارند)، با مسلمانان متحد و در حکم یک ملتند و مسلمانان و یهودیان در آیین و دین خود آزادند، بندگان آنها از این بند مستثنی نیستند، یعنی آنان در آیین خود آزادند، مگر گناه کار و بیدادگران که آنان فقط خود و اهل بیت خود را هلاک میکنند. (زیرا معمولا اهل بیت ظالم از خود وی پیروی میکنند) منظور از استثنا این است که روابط و اتحاد در میان آن دسته از یهود و مسلمان برقرار است که ظالم و بیدادگر نباشند. 19. یهودیان بنی نجار، بنی حارث، بنی ساعده، بنی جشم، بنی اوس، بنی ثعلبه و بنی شطیبه بسان یهودیان «بنی عوف» اند و از نظر مزایا و حقوق با هم فرقی ندارند و