5. مرثیه آیه الله سید مجتبی صادقی

لمّا نعیت بفوته فتزعزعت

أرکان جسمانی و مالی ملتجی

فلجأت خمساً هم معادن حکمه

ربّ الجلیل و من بهم فاز الوری

فسألت عام رحیله متوسلا

ألهمت بعد توسّلی ما قد بدی

الخمس أیّدنی فقلت مورّخا:

"هذا علیّ قد علی فوق العلی"

6. مرثیه جمال جناب پور

[1]

بر چشم روزگار، سیه آفتاب شد

از رحلت تو سقف دیانت خراب شد

سرها به جیب غم شده زین ماجرای دهر

دریا به موج آمد و مه در نقاب شد

چون رفت روح پاک تو از کالبد برون

مابین آسمان و زمین احتجاب شد

طلاب جمله در تعب و رنج و ماتمند

دل ها از این مصیبت عظمی کباب شد