مقدمه 3

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد الله رب العالمین، و الصلاه علی نبیّه محمّد و آله الطاهرین، و العاقبه للمتّقین.

از وقتی که خواندن و نوشتن را به طور اجمال آموختم، هنوز ده سال از سنم نگذشته بود که به مطالعه کتب تاریخ و رجال و شرح حال بزرگان علم و دین رغبتی در خود احساس کردم. درک این احساس مرا به جستجو در کتابهای پدرم واداشت.

«شمس التواریخ» از تألیفات مرحوم ایزد گشسب (1366-1303) اولین کتابی بود که در موضوع فوق به دستم رسید. چندین مرتبه آن را از اوّل تا آخر خواندم و مطالب آن را به خاطر سپردم، و اکنون که متجاوز از چهل سال از آن تاریخ می گذرد بسیاری از مطالب آن را به یاد دارم.

یکی دو سال بعد کتاب «قصص العلماء» از تألیفات مرحوم آقا میرزا محمّد تنکابنی (1302-1235) و بعداً کتاب «تذکره القبور» تألیف آخوند عبدالکریم گزی (فوت 1339) را از کتابخانه مرحوم پدرم جهت مطالعه انتخاب کردم.

هیچ فراموش نمی کنم که در آن سنّ و سال هیچ لذّتی را بالاتر از مطالعه دو کتاب فوق احساس نمی کردم. روزها و شبها شاید چندین ماه کارم منحصر به مطالعه کتاب نامبرده بود.