بايد آنها را رو به قبله انجام دهد ولى اگر در حال حركت و يا سواره بخواند، لازم نيست كه رو به قبله باشد.

(مسأله 403) سمت قبله از روى آگاهى علم و يا گواهى دو نفر شاهد عادل، كه از روى حسّ گواهى دهند ثابت مى‌شود. و اگر علم ندارد و شاهد عادل نيز پيدا نمى‌شود، مى‌تواند به سمتى كه مسلمانان نماز مى‌خوانند و ذبيحه خود را ذبح مى‌كنندو محراب مساجدشان را بنا مى‌كنند، عمل نمايد.

(مسأله 404) كسى كه سمت قبله را به صورت يقينى پيدا نكند بايد تلاش كند تا به يك طرف ظنّ پيدا كند، واگر آن هم ممكن نباشد، يك نماز به طرفى كه احتمال قبله مى‌دهد كفايت مى‌كند، گر چه افضل آن است كه چهار نماز به چهار سمت بخواند.

(مسأله 405) كسى به طرفى كه آن را قبله مى‌دانست و يا دو شاهد عادل گواهى داده بود كه آن طرف قبله است نماز بخواند و بعد از نماز كشف خلاف شود، پس اگر قبله پيش روى او ميان راست وچپش باشد، نمازش صحيح است و احتياج بهاعاده ندارد.

(مسأله 406) كسى كه با آگاهى و يا گواهى شاهدان به سوى قبله ايستاده مشغول نماز است، اگر در وسط نماز كشف خلاف شود، اگر قبله پيش روى او در ميان راست وچپش باشد به سوى قبله بر ميگردد ونمازش را باتمام ميرساند واگر بيشترباشد نمازش باطل است وبايد اعاده نمايد.

لباس نمازگزار

بر مرد واجب است كه در حال نماز عورتين خود را بپوشاند و بر زن واجب است كه به جز صورت، دستها و پاها، همه بدنش را بپوشاند.

(مسأله 407) دخترى كه هنوز عادت ماهانه نشده، اگر در نماز سر و گردنش باز باشد مانعى ندارد، اگر چه به سنّ تكليف رسيده باشد.