(مسأله
291) اگر كف دستها را بر زمين بگذارد كافى نيست، بلكه بايد آنها را بر
زمين بزند.
(مسأله
292) پيشانى عبارت است از استخوان پهن و صافى كه در قسمت بالاى صورت قرار
دارد.
(مسأله
293) حدّ پيشانى از بالا عبارت است از رستنگاه مو، تا پايين استخوانهاى
ابرو، و از دو طرف دو قسمت برجسته پيشانى. و بهتر آن است كه جبينها (دو طرف
پيشانى) نيز همراه پيشانى مسح شود.
(مسأله
294) مسح پشت دستها بايد از مچ دستها آغاز شود و به نوك انگشتان خاتمه
پيدا كند.
(مسأله
295) كسى كه هر دو دستش قطع شده، يا از زدن هر دو دست ناتوان است، اگر
بتواند بقيّه دستهايش را بر زمين بزند، آنها را بر زمين مىزند و با آنها
پيشانىاش را مسح مىكند. و اگر فقط باقيمانده يك دستش را مىتواند بر زمين بزند،
آنرا بر زمين مىزند و با آن پيشانىاش را مسح مىكند.
(مسأله
296) كسى كه به هيچوجه نمىتواند با دستها يا باقيمانده دستها پيشانىاش
را مسح كند، پيشانىاش را مستقيما بر زمين مىكشد و در صورت امكان بنابر احتياط
واجب از شخص ديگرى هم كمك مىگيرد، چنانكه در بالا گفته شد.
(مسأله
297) بايد در پيشانى و پشت دستها چيزى نباشد كه از مسح كردن دستها بر آن
جلوگيرى كند و اگر باشد بايد آن را برطرف نمايد.
(مسأله
298) اگر حايلى كه در كف دست است، همه كف دست را پوشانيده باشد، بنابر
احتياط واجب لازم است دست را با آن حايل بر زمين بزند، بر پيشانى و پشت دستها بكشد
و علاوه بر آن، به وظيفه كسى كه دستش قطع شده بود نيز عمل كند.