مرد در رحم زن راه يافته باشد، لازم است احتياط شود، يعنى بنابر احتياط واجب در مدّت عدّه با ديگرى ازدواج نكند و شوهر قبلى‌اش نيز بدون عقد جديد به او رجوعنكند.

3- وطى به شبهه‌

(مسأله 1811) اگر مردى با زنى اشتباها نزديكى كند، يعنى با زن نامحرمى به خيال اينكه همسرش مى‌باشد همبستر شود، آن را وطى به شبهه مى‌گويند، اگر زن در سنّ حيض باشد بايد عدّه نگه بدارد.

(مسأله 1812) عدّه زن آزاد و مسلمانى كه حيض مى‌بيند و از شوهرش طلاق گرفته است، آن است كه سه بار حيض ببيند، به اين معنى كه پس از سپرى شدن دوران پاكى كه در آن طلاق گرفته، حايض شود و پاك شود، يكبار ديگر حيض ببيند وپاك شود، و با آغاز سوّمين حيض عدّه‌اش پايان مى‌يابد.

(مسأله 1813) عدّه زنى كه ازدواج موقّت كرده، و مدّتش سر آمده و يا بخشيده شده نيز دو حيض است، پس اگر در حال پاكى مدتش تمام شود، عدّه‌اش به اين است كه خون ببيند و پاك شود، هنگامى كه براى بار دوّم خون ديد، عدّه‌اش پايانمى‌يابد، ولى اگر در ايّام حيض مدّتش تمام شود، بايد صبر كند تا پاك شود، يكبار ديگر حيض ببيند و پاك شود، با آغاز سوّمين حيض عدّه‌اش پايان مى‌پذيرد.

(مسأله 1814) زنى كه ازدواج موقّت كرده، اگر در سنّ حيض باشد و حيض نشود، عدّه او يك ماه و نيم است.

(مسأله 1815) كسى كه وظيفه‌اش دو بار حيض ديدن است، مانند زنى كه ازدواج موقّت كرده و كنيزى كه طلاق گرفته، اگر از هر چند ماه يكبار عادت مى‌شود، حتما بايد دو بار پاك شود، با آغاز دوّمين حيض عدّه‌اش تمام مى‌شود. و چنين فردينمى‌تواند عدّه‌اش را يك ماه و نيم قرار دهد.

(مسأله 1816) زنى كه در يك ماه بيش از دو بار حيض مى‌بيند، بنابر احتياط واجب بايد بر اساس سه ماه و يك ماه و نيم عدّه نگه بدارد.