حلالمى‌باشد، ولى آنچه هنوز دريافت نكرده، نبايد آن را بگيرد.

(مسأله 1140) در رباى قرضى، اگر وقتى به حرمت ربا آگاه شود كه رباى آن را گرفته واصل قرض هنوز باقى هست، بنابر احتياط واجب بايد آنچه را كه قبلًا گرفته، آن را از اصل قرض حساب كند، و حق ندارد طلبش را به طور كامل دريافتنمايد.

(مسأله 1141) كسى كه با علم و آگاهى به حرمت آن، ربا گرفته باشد، با توبه كردن، پولهاى كه در گذشته به عنوان ربا گرفته، بر او حلال نمى‌شود، بلكه بايد:

آنچه به عنوان ربا گرفته، عينا باقى باشد و صاحبش را بشناسد، بايد آن را به صاحبش برگرداند واگر نمى شناسد ويا با مال خودش مخلوط شده باشد، در هر دو حكم مجهول المالك بر آن جارى مى‌شود.

و اگر عين پول از بين رفته باشد و يا از دست او خارج شده باشد، ضامن و مشغول ذمّه مى‌باشد.

(مسأله 1142) اگر ربا خوار فوت نمايد و اموالش به ورثه منتقل شود بايد ورثه آنچه به عنوان ربا گرفته شده مشخّص و صاحبش معلوم باشد، حتما بايد آن را به صاحبش برگرداند.

واگر صاحبش را نمى شناسد، حكم مجهول المالك بر آن جارى مى‌شود واگر مال ربوى با ديگر اموال ميّت مخلوط شده باشد، همه‌اش بر وارث حلال است، و وزر و وبالش بر گردن ميّت مى‌باشد.