مى‌شود، خمس دارد.

(مسأله 947) ساختمانى كه در طول سالها ساخته مى‌شود و در سالهاى بعد آماده سكونت مى‌شود، خمس دارد.

(مسأله 948) لباس و زيور آلاتى كه مدّتها مورد استفاده قرار گرفته، اگر بعدا از مورد استفاده بودن خارج شود خمس ندارد.

(مسأله 949) لباس و زيور آلاتى كه ديگر مورد نيازش نيست، اگر آنها را بفروشد، در صورتى كه آنها را خريده بود و به قيمت بالاتر بفروشد، سود حاصله از منافع سال محسوب مى‌شود، ولى اگر هبه يا ارث بوده خمس ندارد اگر چه قيمت آنافزايش يافته بود.

(مسأله 950) براى كسر هزينه سالانه از منافع سال، شرط نيست كه از سود حاصله هزينه كرده باشد، بلكه اگر از پول ديگرى چون پول قرضى خرج كرده باشد، مى‌تواند به همان مقدار از منافع سال كسر كرده، سپس خمس باقيمانده را محاسبهنمايد.

(مسأله 951) علاوه بر مخارج سالانه و هزينه به دست آوردن سود، خسارتها و ضايعاتى كه در طول سال پيش مى‌آيد، از منافع سال كسر مى‌شود، و فقط به مازادِ موجودى سال قبل، پس از كسر هزينه‌ها و خسارتها خمس تعلّق مى‌گيرد.

(مسأله 952) اگر سال به پايان برسد و قسمتى از منافع آن به صورت طلب در ذمّه مردم باشد و وقت وصول آن فرا رسيده باشد، خمس آنها بر عهده او مى‌باشد، پس بايد آنها را وصول كرده، نسبت به پرداخت خمس آنها اقدام نمايد.

(مسأله 953) در مسأله فوق انسان حق ندارد كه به بدهكاران اجازه تأخير در اداى دَين بدهد، مگر اين كه خمس آنها را پرداخت كند و يا به حاكم شرع مراجعه نمايد و اگر بدون مراجعه به حاكم شرع اجازه تأخير بدهد، پس اگر بدهكار شيعه باشدمى‌تواند آن را به تأخير بيندازد و بستانكار پى آمد تأخير آن را به عهده مى‌گيرد.

(مسأله 954) به مجرد آن كه سود حاصل شود، اگر از هزينه يك سال بيشتر