بخش پايانى: تصرفات منجّز

(مسأله 2847) انسان تا زنده است ميتواند هر گونه تصرّف قطعى در اموال خود انجام بدهد، مثلًا چيزى را به كسى به صورت مجانى ببخشد، يا ذمّه بدهكارى را برى نمايد، يا معاملهاى را بر اساس بذل و بخشش انجام دهد، چه اين كار به ضرر ورثه باشد يا نه؟

(مسأله 2848) در مسأله ياد شده فرق نمى كند كه در حال صحّت كامل باشد، يا در بستر بيمارى، حتى بستر مرگ باشد.

(مسأله 2849) در تصرفات قطعى ثبت كردن در دفتر اسناد رسمى كفايت نمى كند، بلكه بايد تمليك با همه شرايط آن تحقق پيدا كند، به طورى كه اگر كسى كه جنس به او تمليك شده در آن تصرّف كند و دست مالك قبلى را از آن كوتاه كند، به او ظلم نكرده باشد. خواه آن را به طور رايگان به او داده باشد، يا در مقابل چيزى به او تمليك كرده باشد.

(مسأله 2850) اگر معلوم نباشد كه ثبت كردن در دفتر اسناد رسمى از آثار تمليك شرعى است، يا مقارن با آن است و يا يك تمليك صورى و ظاهرى است، ظاهر اين است كه پس از ثبت در دفتر اسناد بايد بنا را بر تحقّق تمليك حقيقى بگذارند، ولى حكم واقعى تابع حصول تمليك حقيقى بين خود و خداوند متعال ميباشد.

(مسأله 2851) اگر معلوم باشد كه به هنگام امضا كردن دفتر اسناد رسمى تمليك حقيقى در بين نبوده، ولى احتمال بدهد كه بعد تمليك كرده باشد، در اينجا بايد بنا را بر عدم تمليك بگذارد تا هنگامى كه شرعاً ثابت نشده باشد.