هم چنين با بودن اولاد خئوله ابوينى، اولاد عمومه ابى ارث مى‌برند، به شرط نبودن اولاد عمومه ابوينى، چنانچه در شخص عمومه و خئوله گفته شد، و از اين جهت مى‌توان گفت عمومه و خئوله مثل طبقه اول و طبقه دوم دو صنفند.

مسأله- هر گاه وارث فعلى منحصر باشد به زوجه و به شانزده نفر اولاد عمومه و خئوله‌

به اين طريق كه يك پسر و دخترى دارد اعم از ابوينى يا ابى و يك پسر و دخترى دارد از عمه ابوينى يا ابى و يك پسر و دخترى دارد از عم امى و يك پسر و دخترى دارد از عمه امى و هكذا يك پسر و دخترى دارد از خال ابوينى يا ابى و يك پسر و دخترى دارد از خاله ابوينى يا ابى و يك پسر و يك دخترى دارد از خال امى و يك پسر و دخترى دارد از خاله امر و تركه ميت هفتاد و دو تومان مى‌باشد پس هيجده تومان كه ربع تركه است حق زوجه است و بر فرض تعدد زوجات بالسويه قسمت مى‌كنند و بيست و چهار تومان كه ثلث تركه است حق هشت نفر اولاد خئوله است باز ثلث آن كه هشت تومان باشد حق چهار نفر اولاد خال و خاله امى است كه بالسويه قسمت مى‌كنند بهر كدام دو تومان مى‌رسد و شانزده تومان كه دو ثلث از ثلث تركه است حق چهار نفر اولاد خئوله ابوينى يا ابى است كه ايضاً بالسويه قسمت مى‌كنند به هر كدام چهار تومان مى‌رسد الباقى سى تومان باز ثلث آن حق چهار نفر اولاد عمومه امى است كه بالسويه قسمت مى‌نمايند بهر كدام بيست و پنج قران مى‌رسد اگر چه احتياط به صلح [1] مطلوبست الباقى بيست تومان ثلث آن حق دو نفر اولاد عمه ابوينى است للذكر ضعف الانثى و

[1] گذشت كه ترك نشود و هكذا در نظائر آن.