مسأله 1 وكالت عقدى است كه ايجاب و قبول مىخواهد و به هر لفظ و لغتى واقع مىشود، حتى اگر كسى امر كند كسى را كه خانه مرا بفروش و مرادش دادن وكالت باشد و او بفروشد، صحيح است و با معاطات نيز واقع مىشود.
مسأله 2 موالات در عقد وكالت بين ايجاب و قبول لازم نيست و لازم نيست با لفظ باشد، بلكه اگر بنويسد به كسى كه خانه مرا بفروش و او بفروشد، صحيح است.
مسأله 3 احتياط واجب آن است كه عقد وكالت بطور تنجيز باشد، پس اگر بگويد اگر فلانى آمد تو وكيلى، باطل است بنا بر احتياط.
مسأله 4 شرط است در وكيل و موكل بالغ بودن و عاقل بودن و قصد و اختيار داشتن، بلى طفل مميز كه مراعات شرايط عقد را بكند جائز است وكيل شود در خواندن عقد معامله.
مسأله 5 در موكل شرط است كه تصرفش در آن چيزى كه وكالت مىدهد جائز باشد، پس كسى كه ممنوع است از تصرف به واسطه سفاهت يا افلاس، نمىتواند وكالت دهد در مورد ممنوعيت.
مسأله 6 شرط نيست در وكيل كه مسلم باشد و صحيح است كافر را وكيل كند؛ چه موكل مسلم باشد يا كافر.