مسأله 4 كسى كه از طرف حاكم شرع مأمور جمع‌آورى زكات است، موقعى كه گندم و جو را از كاه جدا مى‌كنند و بعد از خشك شدن خرما و انگور مى‌تواند زكات را مطالبه كند، و كسى كه زكات بر او واجب شده بايد قبول نمايد.

مسأله 5 اگر بعد از آن كه زكات گندم و جو و خرما و انگور واجب شد، مالك آن بميرد، بايد مقدار زكات را از مال او بدهند، ولى اگر پيش از واجب شدن زكات بميرد، هر يك از ورثه كه سهم او به اندازه نصاب است بايد زكات سهم خود را بدهد.

مسأله 6 اگر بعد از مالك شدن درخت خرما و انگور يا زراعت گندم و جو، زكات آنها واجب شود، بايد زكات آنها را بدهد.

مسأله 7 اگر بعد از آن كه زكات گندم و جو و خرما و انگور واجب شد، زراعت و درخت را بفروشد بايد زكات آنها را بدهد.

مسأله 8 اگر كسى زمينى كه در آن گندم يا جو و يا خرما و كشمش دارد بفروشد و شك كند كه اين زمين مورد معامله را بعد از تعلق زكات فروخته تا زكات آن بر او واجب باشد، يا قبل از تعلق زكات فروخته تا چيزى بر او واجب نباشد، در اين صورت زكات آن بر او واجب نيست، مگر آن كه زمان تعلق زكات را بداند و زمان فروختن را نداند، كه در اين صورت بايد زكات را بدهد.

مسأله 9 اگر گندم و جو و خرما و انگور از آب باران يا نهر مشروب شود و يا از رطوبت زمين استفاده كند، زكات آن ده يك است، و اگر با دلو و مانند آن آبيارى شود، زكات آن بيست يك است، و اگر مقدارى از باران يا نهر يا رطوبت زمين استفاده كند و به همان مقدار از آبيارى با دلو و مانند آن استفاده نمايد، زكات نصف آن ده يك و زكات نصف ديگر آن بيست يك مى‌باشد.

مسأله 10 اگر گندم و جو و خرما و انگور، هم از آب باران مشروب شود و هم از آب دلو و مانند آن استفاده كند چنانچه طورى باشد كه بگويند با دلو و مانند آن آبيارى شده زكات آن بيست يك است، و اگر بگويند آبيارى با آب نهر و